O wSPAniałych tatusiach - konkurs SPA! - Forum

Byłam w Hotelu Mazowsze SPA w zeszłym roku. Spędziłam tam ciekawe 2 tyg. Jesli ktoś lubi góry, to zapraszam do konkursu.

Hotel lezy pod Równicą, bardzo blisko jest do Ustronia, Brennej, Wisły. Jest co robić.

Sam hotel bardzo przyjemny, z basenem jazzkuzi, położony nad rzeką, miejsce na grilla, jedzenie bardzo dobre, sala restauracyjna klimatyzowan, ładna kawiarnia i częste animacje.

Jeśli chccielibyście wiedzieć coś więcej, to piszcie.

Powodzenia

Piotrek dla naszego synka jest tatą dobrym

Choć nie do każdego zadania skorym. 

Na początku przerażało go wszystko

bał się być z maluchem blisko.

zmiana pieluchy była bardzo trudna

No i ja byłam zmęczona i marudna.

taty pomysły przebierania w łóżku

kończyły się na zmianie pościeli i ciuszków.

później karmienie go przerażało

Bo dookoła jedzenie się walało.

sprzątać nie lubi więc zostawiał to mamie.

teraz już czteroletni syn tabu łamie

bo pyta skąd się wziął i dlaczego dziewczynki

mają co innego, czasem Pyskuje i stroi minki.

Tata jednak z czasem wszystkiego się nauczył

Niebo i ziemię by było dobrze poruszył.

Za chwile go przygoda z córcia czeka

już chwilami trochę narzeka

że wstawać znowu będzie trzeba w nocy

jednak sam wybrał dla córci pościel i kocyk. 

Wszystko przypomnieć sobie trzeba będzie.

Na początku pewnie nie będzie wiedział w co włożyć ręce.

trzymam za niego kciuki. 

Choć jestem jeszcze bardzo malutki, 

to tacie nagrodzę wszystkie pobutki.. :) 

I choć nadal uczy się co i jak, 

to lubie dostawać od Niego buziak.. :* 

Obiadki podaję mi wyśmienicie, 

choć często lądują też gdzieś na szczycie :P 

I mimo to, że jest drażliwy,

to nadal mnie karmi bo też jest cierpliwy.. :) 

Najbardziej co zaskoczyło Mojego tatę, 

to zmiana pieluszki gdy zrobiłem kakę :D 

Teraz ta zmiana idzie mu raz dwa, 

I nic już go nie zdziwi, nawet mamusiowe Hopsa sa :D 

Bawić się razem lubimy, 

Na spacery też wspólne chodzimy.. :) 

Mója tata jest po prostu WSPANIAŁY !!! 

I dwa dni w SPA by mu się należały !!! :) :P :D :* <3  

Wspaniała nagroda, więc czekamy na Wasze odpowiedzi! :)

Jak jest fajna nagroda to nie wygrywam - he hen he -  szczęścia chyba brak ... więc ten konkursik odpuszczam...

Pomarzyć zawsze można..

Ha ha ha - to prawda i nic nie kosztuje... a więc... marzę...

Bycie tatą to brzmi dumnie.

Tata Julka i Miśka jest osobą bardzo poukładaną, ma swoje zasady potrafi zrobić prawie wszystko przy chłopakach.Sam ma bardzo dobre relacje ze swoim tatą i myślę że chce, aby jego kontakt z chłopcami był równie bliski. Aktywnie uczestniczył przy obydwu porodach i o dziwo zniósł to bohatersko. Myślę, że rola ojca rzadko go zaskakuje. Są jednak momenty kiedy na jego twarzy pojawia się konsternacja.

1. kiedy odcinał pempowinę i nożyczki okazały się wyjątkowo tępe

2. kiedy po raz pierwszy został osikany przy przewijanu noworodka

3. kiedy usłyszał po raz pierwszy "TATO"

4. kiedy Julek koniecznie chciał obejrzeć jego siusiaka

5. kiedy podczas zabawy w konia, został dosłowinie zajechany przez małego jeźdźca i przez tydzień nie potrafił wstać z łóżka o własnych siłach, bo coś strzeliło mu w gnatach

6.kiedy Julek chciał go poczęstować swoją kozą z nosa..."tatusiu ja ją próbowałem, nie była kwaśna"

7. kiedy publicznie Julek użył brzydkiego słowa, a miało to miejsce kiedy tatuś odprowadzał go do przedszkola. "Prosze Pani- młody zwrócił się do swojej opiekunki - a jakiś ciul tak szybko zapierdzielał autem,że ochlapał nas wodą z kałuZy..."

......................................................................................

Rola ojca jest chyba najtrudniejszą w życiu każdego faceta- to pasmo zakakujących chwil, magicznych momentów i niezapomnianych emocji. To rola wymagająca poświecenia ogromnej ilości czasu, uwagi a nawet zdrowia. Trzeba być super twardzielem o duszy małej owieczki, posiadać ogromny zasób wiedzy i taktu, być mistrzem ciętej riposty z umiejętnością zachowania pokerowej twarzy, a przy okazji mieć anielską cierpliwość żeby czasem nie zwariować. z nadmiaru wrażeń:)

Pozdrawiam wszystkich super ojców:)

Zaskoczeniem było, że jest pod baczną kontrola Naszego Syna. Mowa, gesty zachowanie, to wszystko jest analizowane i przetwarzane. Nasz syn to taka mieszanka mnie i męża. Jego zachowania są jak odbite przez kalkę. Nie raz słyszę jak mąż mówi: "Jak on to zrobił? Skąd on wiedział,ze tak należy to zrobić ? "A on po prostu widzi tatę, który w miejscu nie usiedzi, cos zawsze robi i jest wzorem dla Syna ;)

Bardzo lubię ich obserwować i widzieć jak uczą się od siebie nawzajem. Syn ma tysiące pomysłów, które tata bardzo chce wprowadzić w życie. Największym zaskoczeniem mojego męża było chyba, to ,że potrafił tak bardzo poświecić się drugiej osobie, która jest Nasz SYN.

Bycie tatą to wyjątkowa rola. Mężczyzna- dotąd dumy macho, odkrywa w sobie ogromne pokłady miłości, czułości, odpowiedzialności, troski. Myślę, że na tej zmianie zyskujemy również my- kobiety:)

Najbardziej chyba zaskakuje w tym wszystkim..własnie to, że tak mały człowieczek potrafi przewartościować wszystko, tak naturalnie zmienić czlowieka w kogoś lepszego...

Kogoś kto...

...zamiast iść na piwo z kolegami woli zostać w domu, by zmieniać pieluchy..

....zamiast prężyć się na siłowni woli pluskać sie w brodziku dla dzieci na aquaparku..

... zamiast oglądać się za "spódniczkami" rozczula sie na widok słodkich dziecięcych ubranek..

...zamiast marzyć o nowym samochodzie, bez opamiętania kupuje samochodziki-zabawki by bawić sie nimi z synem...

...zamiast grać w gry, woli czytać dziecku wartościowe bajki..

...zamiast biegać z karabinkiem od paintballa za kolegami, skacze z dzieckiem na trampolinie..

...zamiast zaniedbywać siebie, dba o siebie, by być zdrowym i sprawnym jak najdłużej dla dziecka...

..zamiast o nowej PlayStation marzy...o kolejnym dziecku...

Najbardziej zaskakuje go fakt, że z tym wszystkim jest najszczęśliwszym człowiekiem pod słońcem.

O to konkurs dla mnie Jako Tatuś z prawie pięcioletnim doświadczeniem mogę napisać esej na ten temat Literacko jestem raczej kiepski (typowy umysł ścisły) więc wiersza jak  nie będzie ale mam nadzieje, że i tak warto przeczytać. Wracając do tematu - CO MNIE ZASKOCZYŁO W BYCIU TATĄ Wszystko Już gdy dowiedziałem sie, że zostanę szczęsliwym tatusiem wyobrażałem sobie, jak będę zabierał synka (od razu czułem nieomylnie, że to potomek płci męskiej) na mecze ukochanej Legii, na żużel, nauczę go pływać, jeździc na rowerze.... Czytałem podręczniki o rozwoju malucha i byciu dobrym ojcem - podstawa naukowa musi być Chodziłem z żonką do szkoły rodzenia - jako jedyny tatuś miałem zawsze tysiące pytań i byłem pierwszy gdy prowadząca prosiła o ochotników do ćwiczeń No i nastał w końcu ten dzień - smyk w mikołaja postanowił zrobić rodzicom prezent i o 9.50 pojawił się na świecie I odtąd zaskakiwało mnie już wszystko

Gdy wziąłem na ręce to 57 cm szczęścia miałem ochote poprosic o instrukcje obsługi Jak tu nie zrobić mu krzywdy, jak trzymać? Poległem juz po 5 godzinach gdy pielęgniarka kazała mi rozebrać maleństwo do badania a ja.... Cóż oblały mnie poty, ręce sie trzęsły... Ale stwierdziłem, że co ja nie dam rady? Ja z dwoma dyplomami w kieszeni, ja który znam trzy języki obce, ja..... i klops.... Na szczęście miła pielęgniarka cierpliwie wszystko tłumaczyła a ja stwierdziłem, że co wiedza praktyczna to praktyczna. Choć zeszło mi z tym dwa razy dłuzej niż normalnie podołałem No wiecie te wszyskie zatrzaski, klamerki....Potem przyszedł czas na zmianę pieluszki. Zaskoczyło mnie jak taki maluch moze zrobić tak olbrzymią kupę Walcząc z odruchem wymiotnym dałem radę  Pani pielęgniarka swierdziła, że nigdy jeszcze nie miały tak zaangażowanego tatusia:) Przychodziłem do szpitala o 9 (od tej były odwiedziny) wychodziłem po wieczornej kąpieli małego (o 20). kolejnym moim zdziwieniem było to, że inni tatusiowie wpadali na 10 minut a gdy ich potomek zaczynał płakać już ich nie było. Nie potrafiłem zrozumieć jak można zostawic matkę samą z maluchem - przecież po porodzie te kobiety były jak strzęp człowieka (mam nadzieje, że się nie obrażą). Na sali żony były dwie panie po cc. Pomagałem więc jak mogłem. Pilnowałem maluchów gdy panie szły do łazienki, przynosiłem wodę, pomagałem wstać z łóżka. Żonka trochę zła na mnie stwierdziła, ze Panie ciągle jej mówią jaki ze mnie skarb i dżentelmen Zdziwiłem się, że te maluszki jakoś uspokajają się gdy tylko wezmę je na ręce. Po czterech dniach (tyle żonka leżała w szpitalu) byłem już znany na oddziale. Ustroiłem choinkę na szpitalnym korytarzu - sama przełożona pielęgniarek mnie prosiła - śmigałem w przebraniu mikołaja:) Po powrocie do domu z moim małym mikołajkiem stwierdziłem że to niecałe 4 kg szczęścia wywróciło moje poukładane życie do góry nogami. Z bólem serca wpuściłem tego małego mężczyznę do mojej małżeńskiej sypialni i trafiłem na zesłanie do salonu na kanapę Moją stałą trasą stała sie droga supermarket- śmietnik. Nie miałem pojęcia, że taki mały człowiek potarfi tyle pieluch zabrudzić Mój czas na sen skrócił się do trzech godzin dziennie bo mały definitywie nie był typem śpiocha. Zaskoczyło mnie jakie mój synuś ma wyczucie czasu. Można było zegarek wg niego nastawiać. Równo o 16 zaczynał koncert - KOLKA! Zaskoczył mnie też sam synuś gdy zaprosiłem kolegów by pochwalic sie moim Pierworodnym. Synek miał mokrą pieluszke więc chciałem pokazać jak świetnie sobie radzę ze zmianą pampersa. Rozpiąłem pieluszkę i....Dostałem fontannę prosto w oko Koledzy ze śmiechu prawie padli na podłogę Ale Synuś postanowił zadrwić z ojca na całego. Ubrałem go w specjalnie dla niego uszyte body z logo mojej ukochanej drużyny a ten mały urwis po karmieniu chlusnął pokarmem brudząc swój strój i koszulę ojcaMina kolegów-bezcennaTa sytacja to teraz nasza męska anegdota- zawsze przy piwku koledzy mi to przypominają Najbardziej jednak zaskoczyło mnie jak wiele szczęścia potrafi wnieść dziecko do mojego życia. Choć zrezygnowałem z wielu rzeczy (zmieniłem pracę by nie wyjeżdżać w delegacje i być codziennie w domu, zamieniłem sportowy samochód na rodzinne kombi) to w zamian dostałem o wiele więcej. Kogoś dla kogo jestem najważniejszą osobą, autorytetem i przyjacielem. Kogoś bez kogo już nie wyobrażam sobie życia Mojego Syneczka

Mój 6-letni synek mówi, że mama jest od przytulania a tata od naśladowania i po głębszym zastanowieniu stwierdzam, że to zdanie oddaje w pełni podział ról w rodzinie. Tata dla dziecka, a szczególnie syna jest niejako bohaterem, wzorcem męskich zachowań, natomiast dla córki ojciec jest często zbiorem cech charakteru, a nawet ideałem z arsenałem wszelkich cnót, jakich poszukuje później u swoich chłopaków i kandydatów na męża. Moje doświadczenie macierzyńskie mówi mi także, że rola ojca jest nawet bardziej wymagająca zaangażowania i dbania o relacje z latoroślą, bo kobiety w byciu matkami wspiera natura - instynkt macierzyński i hormony związane z ciążą, porodem i połogiem, a mężczyźni sami muszą sobie poradzić z emocjami jakie towarzyszą przyjściu na świat ich dziecka, wszystkiego muszą się nauczyć metodą prób i błędów. Poza tym w dzieciństwie i wieku młodzieńczym są z reguły rozpieszczani przez własne mamy i w dorosłym życiu dopiero uczą się wielu czynności domowych np. gotowania, sprzątania, robienia zakupów, które wiążą się właśnie z opieką nad dzieckiem, dlatego mają do czynienia z większym stresem, że coś robią nie tak. Nie skłamię, gdy napiszę, że bycie tatą to nie lada wyzwanie i w sprawowaniu tej roli zaskakuje mężczyzn dosłownie wszystko. Obserwując mojego męża, widzę, że jest wspaniałym tatą, dla którego bycie ojcem to pełnia szczęścia, ale także wielka odpowiedzialność, bo każdego dnia doświadcza uroków tacierzyństwa, przypływu energii i witalności z nim związanej ale też musi zadbać o byt rodziny i „upolować zwierzynę”. Obserwacja codziennych postępów synka i zmian w nim zachodzących: pojawienie się pierwszych ząbków, wymawianie pierwszych słów, opanowanie trudnej sztuki siedzenia, chodzenia,  pierwsze sukcesy edukacyjne, sportowe, artystyczne - to wszystko powoduje, że mój mąż żyje na pełnych obrotach i jest spełniony w roli taty i silnie zmotywowany do zapewnienia synkowi pięknych wspomnień z dzieciństwa, a jego misją jest bycie super-tatą. Jestem zdania, że dobry tata to przede wszystkim obecny tata na każdym etapie rozwoju psycho-fizycznego dziecka i cieszę się, że mój synek ma takiego wSPAniałego tatusia. Szacun dla wszystich ojców w przededniu ich święta :)

- Dzień dobry, panie dyrektorze, to moja starsza córka.

- O, jaka słodka! Ty pewnie jesteś Lena.

- Nie, jestem pryczek domowy!

Córka chce wypić sok Kubuś Play. Ale jej tata właśnie wypił ostatni łyk. Po kryjomu nalewa więc do pustej butelki inny sok. Córka pije, odstawia butelkę i rozmażonym głosem mówi :

- Kubuś Play, tak, to jest ten smak..

Lena z tatą wracają z przedszkola autem. Całą drogę cisza. Zaparkowali.

- Tato, nic nie mówiłeś bo nie jechał żaden głąb?

- Tato, jestem taka szczęśliwa, że jesteś wśród mnie..

- Tatuś o mnie dwa! (dba)

- Tato a dlaczego chłopcy mają siusiaki tak jak panowie?

- Wszyscy chłopcy mają - i mali i duzi. Mali mają małe, a duzi duże.

- Kacper ma dużego, chociaż jest mały! Ale i tak tata ma największego, takiego jak dąb! No, może jak brzoza..

- Lenka, chcesz kupę?

- Nie tatusiu, już mam swoją.

- Tato, a ty kim chcesz zostać, gdy dorośniesz? Policjantem czy ludziem pierwotnym?

Moja połówka od jabłka twardo zapierała się, że przy porodzie nie będzie... bo przecież nie da rady! W rezultacie, gdy na sali porodowej niezbyt dobrze się działo... On był mi najlepszą położną, pomimo zgubionych w panice swych butów i niezbyt normalnego kontaktu ze światem (bo działał jak w amoku) określić go mogę swym aniołkiem. Z zapłakanymi oczami trzymał naszą małą dziewczynkę na rękach i nie mógł się nadziwić, że Ona już jest. I pamiętam, że nie pisał smsów do bliskich, choć ja stukałam w klawiaturę jak najęta, by oznajmić swe szczęście światu, On napisał parę słów na kartce dla niej:

"Z krwi krew, z kości kość… kosteczka maleńka.. 

Całując oniemiały cóż mogę powiedzieć? Może tylko… obiecuję słuchać zanim mówić zaczniesz, łzy wysuszać pocałunkiem, policzyć stokrotki na łące, do nieba rozbujać, bez pukania do pokoju nie wchodzić, prawdę mówić i prawdy żądać, trzymać kciuki za dyplomy, nauczyć łowić pstrągi i prowadzić ciężarówkę…

A pewnego dnia spojrzeć w oczy Temu który weźmie Cię za rękę i świata dla Ciebie bez Niego nie będzie…

 Obiecuję.

 Tata".

A potem trzymał ją i trzymał w ramionach, bo kolki okrutne miała i karmił ją z butelki, gdy ode mnie pokarmu wziąć nie chciała... a w trakcie tego karmienia swych rączek tak delikatnie dotykali...

Chciałam, by o swych tatusiowych zaskoczeniach napisał sam... :):):)

'Jestem Tomek, tata od lat 4 psotnej dziewczynki Hanuśki. Codziennie patrząc w Jej oczy staram się niczego nie popsuć. Przy Niej uczę się jak pozbywać się tego wszystkiego co w moim życiu mnie pokrzywiło. 

Moje tatusiowe zaskoczenia:

najpierw z tych poważniejszych :) 

a było tak: leży sobie Córcia na przewijaku. Ja do niej gugam. I nagle, ni stąd ni zowąd nieświadomy grymas, a może całkiem zaplanowany w odpowiedzi na jeden z wydawanych przeze mnie dźwięków i pojawia się coś na kształt… uśmiechu. Stężał każdy mięsień (i każdy gram tłuszczu) w moim ciele. Za oknem ciemno, zawieja, zimowy smutek. Ale w naszym pokoju, nad tym przewijakiem, w tej sekundzie, rozbrzmiewa ciche „PPPkkkk”. Nie słyszę tego, ale wiem. Taki dokładnie dźwięk, według Pratchetta, wydają płatki śniadaniowe o północy w momencie przekroczenia terminu ważności. Dźwięk ten jest niesłyszalny dla ludzkiego ucha, ale oznajmia zajście jakiegoś istotnego zdarzenia. :) Oto właśnie nastąpił taki moment dla mnie, ni stąd, ni zowąd, wszystko jest inne niż było jeszcze mgnienie oka wcześniej. Jeden pseudo-uśmiech wywrócił moje życie do góry nogami, bo pojąłem, że dla tego uśmiechu będę w stanie mógł zrobić wszystko.

Moje zaskoczenia z półki: O jeju czarodzieju!!!

Myślałem, że gdy będę miał dziecko, to nie będę miał czasu na różne fajne rzeczy, okazało się, że robię rzeczy fajniejsze niż mógłbym sobie sam wymyślić, np. tworzę basen ze zlewu, bo córcia cieszy się z tego, jak ja na widok poduszki do spania...

Czytam książki. Kiedyś czytałem książki o dziwnych ludach, którzy po długim, długim czasie odkryli, że ich życie jest złe... teraz czytam o owieczkach, które lubią się chować za krzakami... i wyobraźcie sobie, że można podnieść pewną klapkę i znaleźć tam owieczkę. W moich dawnych książkach nigdy nie można było podnieść klapki i znaleźć człowieka z dziwnych ludów.:) I zawsze z 10 razy czytam córci tą samą ksiażkę, bo pociecha upodobania ma na razie stałe. I gdy tak czytam nawet za tym dziesiątym razem, to muszę wszystkim owcom  nadać w książce nowe imiona. To jest podstawa! :)

Do super fajnych spraw, o których nie miałem zielonego pojęcia zaliczam zbieranie liści. Córcia lubi takie ciemnoczerwone liście z brązowymi żyłkami. :) :) :) Nie wiedziałem też, że dmuchanie w dmuchawce, to zabawa, która może powalić ze śmiechu na trawę największego draba. A stanie w wodzie w największych kałużach, to dopiero przeżycie - ma się uczucie, jakby Przyjazny Wodny Potwór ściskał Ci stopy. :) 

No i jeszcze sprawa, o której całkiem nie wiedziałem: że jeśli chcę mieć bardzo fajny dzień, to muszę mieć koronę, skrzydła wróżki i pomalowaną twarz  w tygrysa. :)

Tak więc zmieniło się wiele, odkąd Hanulka jest z nami. Teraz jeśli widzę pociąg, autobus, samochód sąsiada - to muszę mu pomachać. 

Kiedy piję w upalny dzień wodę, to muszę mieć konieeeecznie słomkę (i najlepsze są słomki okrągłe w okrągłych szklankach):), a kiedy wypiję pierwszy łyk zawsze muszę zawołać: "ha!".

Kiedy widzę guzik, muszę zdecydowanie go nacisnąć! Kiedy zobaczę balony, jak najbardziej muszę powiedzieć o tym wszystkim. :)

A jeśli już się kąpiesz w wannie:), to dobrze użyć jest prysznica, żeby zrobić bąbelki, i dobrze jest użyć szamponu do zrobienia zwariowanej fryzury oraz świetnie jest użyć pochylonego końca wanny jako zjeżdżalni. Teraz wiem, że kąpiel jest o wiele lepsza, jeśli w wannie są żaby, butelki do psikania i siuśki. Serio!

Gdy tak sobie z żonką wspomnę o dawnościach, to przyjdzie mi do głowy czasem myśl, jak oglądałem filmy, w których mężczyźni latali samolotami na wybuchające planety... ,no a teraz oglądam filmy o dziewczynkach, które zaprzyjaźniają się z rybami. Te filmy są o wiele lepsze!

Och, och, och, kiedyś nie dałbym palcować nikomu  mojego starego samochodu, teraz wiem, że córka ma rację - samochód jest o wiele lepszy z księżniczkami poprzyklejanymi do szyb. 

Oraz moje zdziwienie nad zdziwieniami: bez pomocy mojej córki nigdy bym nie dostrzegł wspaniałości tego świata o godzinie 4.15 nad ranem. :)

Moja córka przypomina mi stale o tym, o czym zapomniałem: że jest mnóstwo, ale to mnóstwo fajnych rzeczy, które można robić!  ... np. prać poplamioną bluzkę teściowej w wannie na klęczkach, bo nie znaleźliśmy w szybkich poszukiwaniach nigdzie miski...

... albo ubijać kotlety dla rodzinki na obiad, gdy mama chora - i to nic, że na podłodze,  noooo na stole nie było już miejsca...

Moim największym tatusiowym zaskoczeniem, jest jednak to, że dzięki Niej wiem, że nasz wspólny czas jest jednym z najważniejszych  w moim życiu.

Dziś jako tata chcę, żeby córcia zawsze miała do czego wracać, chcę upachać miłość w każdy nasz kąt.'

Mój mąż był dobrze przygotowany do bycia tatusiem i sprawił się cudnie. Jednak chciałabym napisać o tym jak bycie ojcem zaskoczyło ... mojego tatę.

Kiedy się urodziłam rodzice byli (jak na dzisiajsze standardy) bardzo młodzi - mama miała 21 a tato 23 lata. Tato był sierotą wychowywaną na wsi przez własną siostrę która go "adoptowała" jak sama miała 16 lat. Był najmłodszy w rodzinie i nigdy nie miał do czynienia z niemowlakiem. Na dodatek, moja mama, po bardzo skomplikowanym porodzie miała dwie operacje i zatrzymano ją na dwa dodatkowe tygodnie w szpitalu. Bez kontaktu ze światem zewnęrznym, bo takie wtedy były procedury.

I w ten sposób młody facet bez wsparcia rodziny, bez Internetu i telefonu, bez Pampersów i puderków(kryzys), został w domu zupełnie sam z kilkudniowym niemowlakiem.

Podejrzewam że zaskoczyło go ABSOLUTNIE WSZYSTKO. Wtedy nie było gazet w których mózgłby sobie poczytać o kąpielach i karmieniach. Podobno te dwa tygodnie nie spał, nie jadł i mimo że był bardzo chudy, stracił na wadze pięć kilo. Ja natomiast piłam sobie mleko które jakimś cudem zdobył i przygotowywał chyba nieprawidłowo, bo podobno miałam ciągłę biegunki. Podobno pralka Frania chodziła non-stop. Dodatkowo nie miałam zbyt wielu ubranek bo tato nie wiedział że mama miała zapas w pudełku w szafie. Tato radził sobie jak umiał aż w końcu wróciła do domu mama i uratowała nas oboje - tatę przed szaleństwem z wyczerpania i mnie - przed jego kulinarnymi zdolnościami. Czterdzieści lat temu ojcostwo wymagało wielu poświęceń :-).

bez wątpienia to, że bycie tatą jest podobne do piłki nożej;)

-bez reszty zajmuje Twój czas

-czasem słychać krzyki głosniejsze niż po strzeleniu gola reprezentacj Polski na Mudialu

- i tylko żona po raz 458 nic z tego wszystkiego nie rozumie......kiedy zbiera się tatusiowi na wymioty przy wymianie pieluszki;)

piękny ten wiersz.kto jest autorem?

Mojego Lubego w byciu ojcem zaskoczyło:

- fakt, że ojcostwo wciąga jak wyciąg narciarski, serwując moc szaleństwa i zabawy do białego rana w czasie pędu po życiowych stokach, bez chwili wytchnienia, bez przerw na kawę, bez możliwości rezygnacji z pysznej zabawy,

- łatwość z jaką bezwstydnie wynurza się z domowych pieleszy w dresiku pamiętającym zmagania sportowe na Skrze w podstawówce, pokrytego obficie posiłkiem potomka, mimo iż wcześniej Luby bez wyprasowanych skarpet nie ruszył się nawet wyrzucić śmieci,

- reakcja znajomych przybyłych z wizytą, którz na widok naszych włosów ułożonych w malowniczy kołtun i uroczego chaosu naszych czterech kątów, wstrząśnięci wybełkotali parę nieartykułowanych dźwięków, wydali jak jeden mąż ryk rannego jelenia na puszczy i oddalili się galopując po 3 stopnie w dół,

- odkrycie, iż cud urody wytwór radzieckiej myśli technicznej, wykonany z pogardą dla poczucia estetyki i całkowitym lekceważeniem funkcjonalności, kuszący jedynym słusznym odcieniem buraczkowej czerwieni, podarownany wnuczkowi przez teściową, jest laktatorem, dzięki któremu on sam posilał się mlekiem mamy,

- głębokie, acz świeżo nabyte przekonanie, iż największym szczęściem człowieka na tym łez padole jest 8h snu. Ciurkiem!

W byciu tatą , zaskoczyło mnie bardzo wiele rzeczy, przede wszystkim to, że moje dotychczasowe życie lekkie , przyjemne i bezstresowe gdzieś zniknęło , a w miejsce tego pojawił się ogromny lęk i strach o tą małą istotkę.- a przecież nigdy wcześniej się tak bardzo nie bałem. Zaskoczyło mnie też to , że tak potrafię się martwić .Kilkanaście razy dziennie wchodziłem na internet w poszukiwaniu informacji, na temat kaszlu, krostek na twarzy, zatkanego noska , czy karmienia butelką. Ja facet silny o twardym, nieugiętym sercu ,nie wiedziałem , że mogę być taki miękki, Nagle nie byłem w stanie do końca zobaczyć familijnego filmu Chappie,...dlaczego ? - bo w którymś momencie źli ludzie biją biednego Chappiego, ja pomyślałem sobie , o moim synku bitym przez tych ludzi, i o mało serce mi nie pękło.Nigdy wcześniej też , nie wyobrażałem sobie dnia w którym mógłbym zrezygnować z moich ulubionych spotkań z kolegami, z gry w szachy z sąsiadem , wypadu na rybki , czy rytualnego przeglądania prasy codziennie wieczorem. Dzisiaj zamiast tego stoję nad kołyską mojego syna, i staram się odgadnąć i spełnić wszystkie jego potrzeby.Na razie jego językiem porozumiewania się jest głównie płacz, choć coraz częściej pojawia się też uśmiech. Poddaję się więc temu instynktowi,i spełniam każde jego życzenie.......Ale najbardziej zaskoczyło mnie w byciu tatą to , że można tak mocno pokochać człowieka, który budzi cię kilka razy w nocy, na którego w dodatku wcale się o to nie wkurzasz - wstajesz , przewijasz i karmisz ,i jesteś przy tym obłędnie szczęśliwy

W byciu tatą zaskoczyło TATUSIA mojego smyka to,

Że syna taki mały a zawładną bez wysiłku całym światem.

Prysł czas beztroski a zaczęły sie bezsenne nocki,

Koledzy czekają a TATUŚ syna pilnuje,

Taki mały a krzyczy jakby go Idiane skalpowali,

Ile można kupek dziennie zrobić?

Uśmiech na twarzy synka zaskoczył TATUSIA totalnie

Tak po prostu, uśmiechnął się i skradł serce zwyczajnie, bez wysiłku.