Pierwsza msza - Forum

Dla katolika Biblia jest święta.

Katolik głęboko w nie wierzy nawet jakby pojawiło się tam ufo a ja?

no właśnie.... juz dawno stwierdziłam że katolikiem nie jestem więc moge przyznać z czystym sercem że  dla mnie to zbiór przypowieści które nie koniecznie miały miejsce. 

Nie identyfikuje - tylko je rozumie. Jeżeli ktoś konsekwentnie przyjmuje jakąś drogę, to niech sie jej trzyma. To jestem w stanie zrozumieć (co nie znaczy, że popierać).

No właśnie czyżbyś nie był katolikiem?

Widzisz jednak po trochu udajesz bo Ty zdecydowałaś Pierwsza żeby twój syn był katolikiem bo go wbrew swoim poglądom ochrzciłaś...JA nie  udaje że zyje po chrześcijańsku.Sama niewiesz jak wybrnąć z tego co zaczęłaś.I nie atakuj mnie że jestem żenująca bo ja o swoim życiu w wierze i kosciele nie zakładam wątków.

W takim razie poczytaj wszystkie posty i zastanów się czy twoja wiara jest tak ogromna i na żadnym kroku nie łamiesz przykażań bożych bo o tym też była mowa. Stwierdzasz że moja obłuda jest żenująca a ja stwierdzam że ci co udają się za chrześcijan nie zawsze żyją jak powinni prawdziwi chrzesciajnie a oceniaja innych. Wątek nie jest testem na moją obłudę a pytaniem o mojego syna i konkretny problem.  Atakowanie kogoś słowami ,, Twoja obłuda jest żenująca,, myśle że to lekka przesada i chyba kogoś ponosi. Jeżeli aż  tak bardzo Cię żenuje ten wątek nie musisz wypowiadać się  obrażając drugiego. 

Asia sęk w tym że ja nie jestem wielce wierząca,do kościoła podchodzę obojętnie ale nie piszę o tym i nie mieszam wszystkich spraw ze sobą i nie staram się wybielać  przed innymi jak ty to robisz.

Chcesz syna wychować po "łebkach"w wierze katolickiej  to wychowuj ale nie zwalaj winy na kościół.

 Nie mam czego udawać.

W postach znowu zostały poruszone rzeczy kompletnie nie odnoszące się do mojej myśli przewodniej. Zgadzam się że katolikiem się jest albo i nie i nie ma ,,niepraktykującego,, Będąc osobą niewierzącą powinnam tak samo wychowywać syna bez znajomości kościoła i jego tych większych założeń? Biblia nie tylko jest Świętą księgą ale także ,,lekturą,, która każdy bez względu na wiarę powinien przeczytać. To że przeczytam dziecku Biblie nie znaczy że jestem obłudna. Podobnie kościół . Jest to moejsce nie tylko odwiedzane przez katolików.

To zalezy od Ciebie bo to czy powinnaś to Twoja decyzja. Niemniej uważam, że osoba która nie jest katolikiem i która ma takie podjeście nie będzie w stanie porządnie wychować dziecka w wierze. Nawet jeżeli będzie się bardzo starała. Bo przekaże dziecku przede wszystkim to, że dla niej kościół nie jest wazny. A to słaba podstawa do budowania wiary u dziecka.

Niemniej próbować można... a nóż podczas takiego wychowywania i Ty postanowisz wrócić. Dlatego uważam, że powinnaś. Nie dla dziecka ale dla siebie.

Ja wiem że nie przekonam sama siebie do powrotu do wiary tym bardziej że zostałam wychowana w ,,bardzo okruszonej,, bo wychowuję syna podobnie jak mnie wychowywali rodzice i powielam ich błędy.

Też jednak należy wziąść pod uwagę podejście samego dziecka. Co zrobić kiedy Mateusz poprosi by iść do kościoła?Napiszecie że idąć z nim wtedy do kościoła to zakłamanie z mojej strony i o to ciaglę się sprzeczam. Mam odmówić mu? Podobnie także będą się przewijać tematy Boga. 

To czy odmówisz dziecku to jest Twoja wola i decyzja. Jeżeli nie chcesz odmawiać to moim zdaniem z Twoją wiarą nie jest tak źle :)))

Tak tylko wszyscy mi zarzucaja że to obłuda. Że powinnam iść w jedną stronę a tu sie nie da iść w jedną. Chodzenie do kościoła z dzieckiem kiedy nie popieram go i jego nauk jest zakłamaniem. 

Po pierwsze nie wszyscy.

Ja nie będę oceniać, czy Asia jest katoliczką czy nie.

Sama nie chodzę do Kościoła co niedziela z różnych przyczyn, o których się tu rozwodzić nie będę, bo nie mam takiej potrzeby.

Natomiast chcę, żeby Julka znała Boga - uczę ją pacierza, opowiadam o Jezusie i matce boskiej. W miarę możliwości Kościół też pokazuję.

A co wybierze w przyszłości? Czas pokaże.

Wiem, że nawet uparte i konsekwentne wychowywanie dziecka w wierze nie jest gwarantem tego, ze w przyszłości będzie zagorzałym katolikiem.

Moja babcia była niezwykle wierzącą kobietą, a mimo to jej syn jako dorosły został świadkiem Jehowy...

Sam wątek dał mi naprawdę wiele do myślenia. Postanowiłam go bardziej poszerzyc i przedstawić jak to wszystko wygląda w Anglii. Artykuł będzie pt; ,, Polak - Katolik na Wyspach,,

Do kościoła nie chodzę co niedziele.Z wielu powodów między innymi że mam zajęcia.Misia ma już roczek i była ze mna kilka razy w kościele.Ale w tym momencie to raczej dla niej dużo nowych rzeczy do obejrzenia.Sama też będę chciała jej przekazać jak najwięcej.A jaka będzie jej decyzja w przysłości i czy zmieni wiarę to zależy tylko od niej.Ja jako matka postarm się  ją uszanować.

Za to pamietam zdarzenie z dzieciństwa jak miałam 7 czy 8 lat i na wakacje przyjechała do nas córka znajomych w tym samym wieku.I poszłyśmy z moja mamą do kościoła.A ta dziewczyna tak się patrzy,zaczyna się śmiać i mówi do mojej mamy"Ciociu ten pan się pomylił,on założył sukienkę".

Właśnie dlatego niechciałabym żeby mój syn któregos dnia nie wiedział że księża chodzą w sutannie a nie sukience. Choć mam nieco łatwiej. Mieszkamy w Anglii i tutaj często mężczyzni chodzą w ,,sukienkach,, 

To nie jest próba rozgrzeszenia samej siebie, żeby nie było!

Zapraszam do lektury 

https://www.familie.pl/artykul/Polak-katolik-na-Wyspach,4459,1.html

Wydaje mi się, że czytasz to, co chcesz przeczytać.

Tu nie chodzi o to, czy pozwalać, zaczęłaś pytaniem, czy go zabierać (Ja to odczułam - ot tak, dla pozwiedzania.) a odkręcasz, że wytykamy Ci i zabraniamy zabierania na Jego prośbę. Z początku wypowiadasz się też jako samotna matka, a gdy ktoś wyrazi swoją opinię, okazuje się, że dziecko do kościoła zabrał Tata - więc w czym problem? Tata też ma prawo wychowywać Go w swojej wierze i to Wy, jako rodzice powinniście dojść do porozumienia w tej kwestii. Nie dziw się, że ksiądz robił problemy z chrztem, bo podczas tego obrzędu rodzice zobowiązują się do wychowania ich dziecka w wierze, którą wyznają, a niepraktykujący rodzice, jakim są zapewnieniem tego? Nie jesteś też wyklęta, ani nic z tych rzeczy, złe jest (może być) Twoje postępowanie i to można ocenić, a nie Ciebie. A jak Twój Syn ma traktować Kościół jako dobry, skoro przekazujesz Mu, że "wyklął mamusię".

I na koniec: Kościół jest święty, ale tworzą go grzesznicy. Nie w tym rzecz, by być bez grzechu, bo jak sama zauważyłaś, takiego nie ma, nawet wśród świętych, ale mamy od grzechu się odwracać, nawracać (od tego jest spowiedź), podnosić się i dążyć do dobra niezależnie, ile razy upadniemy.

Zapraszam więc do lektury mojego artykułu

Dziękuję, artykuł przeczytałam, wart uwagi