Tęsknicie czasem??? za dzieciństwem??

Zero problemów, mnóstwo czasu, lubiłam spędzać beztrosko dni nie martwiąc się oto co będzie jutro

co bym dała,żeby chodz jeden dzien wrócił z dzieciństwa

Oj tak ,szczególnie okres ,jak coś przeskrobałam ,i siedziałam w budzie razem ,z takim wielkim Bernardynem ,a tata ,gonił jak wściekły ,a Baciar niechciał go dopuścic do mnie,miałam wtedy 6 lat ,

Anitko ja też:( tak mnie dzisiaj wzięło:( chyba ta pogoda na mnie żle wpływa....
pamiętam zabawy  na dworzu wiosną i latem do póżnego wieczora,zabawy w chowanego.....
dzisiaj gdzieś to zanika bawiliśmy sie wtedy tak prawdziwie,chłoneliśmy to wszystko dzisiaj tego juz nie ma.Teraz są gry komputerowe, komutery bez których dzieciaki nie umieja sie bawić:(......

Hej Beatko:))))
ale miąlaś frajdę co????  takigo ochroniarza miałaś???
buziaczki

A pamietam jak moja najlepsza przyjaciólka była specem od wchodzenia na drzewa,ja tez tak myślałam ze jestem nie gorsza,z wchodzeniem problemu nie miałam zadnego,gorzej było z zejściem he he zostałam na drzewie ok 2 godzin ha ha ona tymczasem obejżała bajke zjadła kolacje i poszła po mojego tatę zeby mnie ściągnął.Oberwało mi sie wtedy ale wspominam to z uśmiechem na ustach...

Czasem bierze mnie na wspominki, wtedy tęsknię za tamtymi chwilami.

Tęsknie czasem za dzieciństwem, te beztroskie chwile bez problemów.

Ja też czasem tęsknię. Szczególnie, kiedy razem z córką oglądamy moje zdjęia z dziecinstwa i szkoły. Chciałabym czsem wrócić w ta,mte czasy. Pamiętam jak zawsze narzekałam, jak ja to mam ciężko, bo musze się tyle uczyć, a rodzice to tylko odpykają 8 godz. w pracy i już. Teraz to ja bym chciala wrócic do szkoły, a nie chodzić do pracy i nie kombinować ciągle, żeby tylko dobrze było.

A ja też bylam specem od drzew.Pamiętam, że jeszcze w 8 klasie bawiliśmy sie w chowanego i lataliśmy po drzewach i dachach na podwórkowych szopkach. Teraz dziewczęta z 8 klas, sorrki z gimnazjum to patrza jak sie dobrze umalować.

Ale nawspoinki nas wzielo, pamietam jak brat zasuwał ze mna w spacerowce i w ławkę przywalił, i jak na rtg mnie wzieli taki wycinek mi zostal w pamięci.

Pewnie ze tak...

Wlasciwie temat na moim czasie, bo niedalej jak wczoraj wspominałam z kuzynka czasy dziecinstwa;)

U mnie tak samo.

Wczoraj mi się zatęskniło za dzieciństwem. Tak błogo było. Raz na jakiś czas, na jeden dzień chciałabym się cofnąć w te czasy.

Fajnie było...Pewnie że tęsnie i chciałbym wrócić czasem do tamtych czasów

nie bardzo

Bardzo często powracam do mojego Pięknego i spokojnego dzieciństwa.Lubię wspominać Rodzinne święta,spacery...

Czasami tęsknię za:

1. bezkarnym bieganiem boso na spacerze (teraz patrzą na mnie krzywo), skakaniem na skakance w miejscu publicznym;

2. tym, że wolno mi było nie rozumieć, nie wiedzieć, pytać i dziwić się wszystkim i wszystkiemu;

3. tym, że nie musiałam się martwić, co będę jadła, w co się ubiorę, czy mi wystarczy do końca miesiąca;

4. tym, że moim głównym i najważniejszym obowiązkiem była nauka (teraz uczę się inaczej, uczę się pepełniając błędy, a nie czytając o nich);

5. tym, że mogłam biegać z psem i nie zastanawiać się, czy wyglądam wtedy dobrze;

6. tym, że wszystko było proste; że zdrada szokowała i dziwiła, że kłamstwo było tragedią, która rozwalała mój świat;

7. za świeżością i zdumieniem nad światem i człowiekiem; mało mi tego zostało;

Ładnie napisane.

Ja jeszcze dotąd nie potrafię zrozumieć niektórych spraw, złości, nienawiści, tego, że nie ma sprawiedliwości i uczciwości...

Ja też tęsknię czasem za dzieciństwem, wtedy świat był tak cudownie kolorowy i ludzie tacy dobrzy. Prawdziwe przyjaźnie, cudowne zabawy, miejsca.

 W tych miejscach nie byłam od lat, a mimo to często w snach i myślach do nich wracam,

Były też takie osoby (babcia i dziadek) których mimo, że nie zobacze do końca życia, nigdy o nich nie zapomne, często mi się śnią, wiem że tam gdzieś są i czuwają Nad Nami.

I smaki np  kogla-mogla, którego nie jadłam od dziecka a znam jakbym wczoraj jadła.

A przyjaciele, strasznie mi ich brak, każdy poszedł gdzieś w świat i moja przyjaciółka,  z którą nie mam kontaktu od roku a znam ją od 3 roku życia od misiakó w przedszkolu... jest takie coś jak przyciąganie myśli... wiem że i jej mnie brak, może kiedyś los znów ułoży nasze ściezki życia tak, że spotkamy się na skwerku i bez żalu i zbędnych kłótni powspominamy wszystkie dobre chwile :)