wspólne mieszkanie... wspólna kuchnia? - Forum

My mamy jak narazie wspólną Kuchnię wraz z moimi rodzicami i wcale nie narzekam.Raz gotuje Ja raz Mama.Jeżeli coś Nam nie odpowiada robimy coś swojego i nie ma z tym żadnego problemu.

Czy warto się składać?Musicie to sobie przemyśleć.Jeżeli Kuchnia Waszych Rodziców zbytnio Wam nie odpowiada to gotujcie sobie sami.

Jeżeli nie chcecie konfliktów to od początku gotujcie tylko dla siebie.

Ja mieszkałam z teściami 23 lata. I to nie w domu lecz w mieszkaniu. Od samego początku gotowałyśmy oddzielnie i miałyśmy oddzielne szafka i oddzielne półki w lodówce. Nie zaglądałyśmy sobie ani do garnków ani do szafek ani do połek w lodówce. Czasem miało to złe strony ale w ogólnym rozrachunku było to bardzo dobrym wyjściem. A rachunki płaciliśmy po połowie a jak już były dzieci , proporcjonalnie do ilości osób. z czasem gdy tesc umarł rozliczenia przyjęły inną postać. Ale były sprawiedliwe.

Zależy jakie są kontakty z rodzicami. U mnie wiem, że nie byłoby problemu bo jemy bardzo podobne rzeczy więc u nas byśmy się po prostu składali na pół na zakupy (orientacyjnie)

Kontakty są dobre... Problemem są różne kuchnie Jak przyjeżdżamy w odwiedziny to nie ma problemu większego. Ot, dwa dni na ruski rok można przeznaczyć na tonę słodyczy, litry niebotycznie słodkich soków, placków ziemniaczanych ociekających tłuszczem, tym podobnych rzeczy... Ale na codzien sobie tego nie potrafię wyobrazić Z drugiej strony są to bardzo bliscy mi ludzie i nie chciałabym żyć z nimi jak z prawie obcymi ludźmi w dzielonym mieszkaniu czy ze znajomymi (lub: nie-znajomymi) w akademiku. Jestem w kropce!

Na początku naszego małżeństwa bylismy na wspólnej kuchni z moimi rodzicami! Gotowaliśmy oddzielnie i odzielnie kupowaliśmy jedzenie:) Tak było lepiej bo jakoś mieliśmy inne preferencje żywieniowe;)
Jak tylko miałam okazję zrobiliśmy sobie oddzielną kuchnię i jest to wyjście idealne!

Lena dokładnie Cię rozumiem. Nie chciałabym mieć z rodzicami osobne szafki na jedzenie i osobną lodówkę

Wyobrażam sobie taką sytuację,bo u mnie tak w domu jest.Mieszkamy razem z moimi rodzicami.Mamy jedną kuchnię i jedną lodówkę.Na szczęścię mamy takie same upodobania kulinarne.Więc nie ma problemu że każdy sobie oddzielnie gotuję.co do zakupów raz ja zrobie raz mama.Na większę jeździmy razem.Nie rozliczamy się kto ile wydał.

Nigdy nie byłam w takiej sytuacji,ale myślę, że na krótką metę da się to wytrzymać. Porozmawiajcie z rodzicami, zapytajcie jak oni to widzą

właśnie nie widzą... problemu

a może... przyszłą Teściową namówię na zdrową dietę? lato idzie, trzeba jakoś o siebie zadbać 

O! I to jest pomysł!

U nas tez osobno gotowalismy.

Własnie ze wzgledu na inne upodobania kulinarne.. :)

przez pół roku mieszkałam z moją teściową . Mieszkanie było zbyt małe , a nas tylko trójka , więc osobne gotowanie było nie na miejscu . Niestety moja teściowa nie uznaje kompromisów , uważa że ona wszystko potrafi i wie najlepiej , także pod względemkulinarnym . Byliśmy całkowicie skazani także i na jej kuchnię , a ona nie może zrozumieć , że ktoś czegoś po prostu nie lubi czy jeść nie może . Niestety taką postawę ma i w innych sytuacjach życiowych , nie wytrzymałam i wróciłam do siebie ...

W dorosłym, samodzielnym życiu nie mieszkałam z rodzicami. Zresztą już na studiach z nimi nie mieszałam.

Ale nasi znajomi mieszkają razem z ojcem. Tata ma swój pokój, oni korzystają z dwóch. Kuchnia, łazienka i wc są wspólne. Czynsz płacą na pół, gaz jest jednych a prąd drugich. Każde ma własną kuchnię i własną pralkę. I wszystko jest własne.

Uważam, że wszystko nalezy ustalić od samego początku. I nawet jeżeli jest to tylko jakiś czas to nie ma sensu przyzwalać na coś na co ma się zupełnie inne zdanie. Chcecie jeść zdrowo - to może zaproponuj że to Wy zrobicie obiad. I może przekonacie ich do własnych smaków.

ja mieszkam z teściową gotujemy na zmianę,jeżeli komuś coś nie smakuje to wtedy dla tej osoby robi się coś innego

Zdrowe podejście;)

Najczęściej ja z mamą gotujemy na zmianę, czasem nawet Michał coś zrobi, chociaż ostatnimi czasy, mama kupuje składniki, a ja siedzę przy garach, bo odkryłam, że sprawia mi to ogromną przyjemność i nie chwaląc się nawet mi to wychodzi. Moja mama gotuje szybko, a ja lubię "dopieszczać" swoje potrawy, więc gotujemy różnie. Niektórych moich potraw mama nie lubi i na odwrót , więc czasami w domu są dwa obiady - jeden dla mamy, a drugi dla reszty ;p