Opublikowany przez:
anetaab
2011-06-04 21:59:42
Pojęcie ludzkiej płciowości związane jest z płcią, czyli z cechami charakteryzującymi osobniki męskie i żeńskie w obrębie tego samego gatunku. Człowiek to istota płciowa. Jest mężczyzną, albo kobietą i jako taki funkcjonuje w życiu.
Płciowość człowieka nie ogranicza się tylko do sfery biologicznej, ale określa też mężczyznę i kobietę w wymiarze psychicznym i duchowym. Płeć obejmuje, więc całe istnienie człowieka.[1]
Aby zrozumieć płciowość człowieka i to jak bardzo różni się od płciowości niższych stworzeń, należy zrozumieć to jak bardzo człowiek jest wyjątkowy.
Płciowość człowieka to rzeczywistość złożona, posiada wielokierunkowy wymiar: osobowy, międzyludzki, społeczno-kulturowy i religijny. Płciowość obejmuje całą osobę ludzką, powoduje, że człowiek poznaje, czuje, myśli i działa jako mężczyzna lub jako kobieta.
Wystarczy spojrzeć na mężczyznę i kobietę, by zauważyć, jak bardzo się różnią. Najbardziej widoczne są przeważnie różnice w budowie ciała. Mężczyzna na ogół jest wyższy, ma grubsze kości i mocniejsze oraz bardziej widoczne mięśnie. Mięśnie u kobiet pokryte są grubszą warstwą podskórnej tkanki tłuszczowej, więc ich kształty są z reguły bardziej zaokrąglone. Do dalszych różnic należą odmienne rysy twarzy, kształt głowy i szyi, barków, klatki piersiowej, bioder i kończyn. Różnice te dotyczą trzeciorzędowych cech płciowych, pomimo iż mają znaczenie, to nieporównanie ważniejsze są różnice dotyczące tych cech, które leżą u ich podłoża. Są to cechy pierwszorzędowe i drugorzędowe związane z działaniem sfery rozrodczej człowieka. Proces ich rozwoju trwa kilkanaście lat i składa się na proces dojrzewania całego organizmu. Kobiety osiągają pełnię dojrzałości tak pod względem fizycznym jak i psychicznym około 18-20 roku życia, u mężczyzn proces ten trwa z reguły do około 23-24 roku życia.[2]
Seksualność stanowi jedną z wielu sfer funkcjonowania człowieka. Jest niemożliwa do wyizolowania, zależna od pozostałych oraz z nimi związana.(…) Płeć i wszystko co z nią związane towarzyszy człowiekowi od chwili urodzenia aż do momentu śmierci. Seksualność istnieje bez względu na okresy w życiu, a z biegiem lat kształtuje się razem z człowiekiem i przechodzi przez kolejne etapy rozwoju.[3]
Płeć człowieka zostaje określona już w chwili jego poczęcia, od tego momentu człowiek istnieje, jako mężczyzna albo kobieta, ale do pełnej dojrzałości psychoseksualnej dochodzi stopniowo, poprzez wiele faz rozwojowych.
Fakt, że człowiek jest istotą płciową daje o sobie szczególnie znać w okresie dojrzewania, gdy hormony płciowe powodują rozwój zewnętrznych cech płciowych i zainteresowanie płcią przeciwną.[4]
U każdego człowieka już w okresie płodowym kształtują się gruczoły płciowe, które służyć będą przekazywaniu życia; u chłopców są to jądra, u dziewcząt jajniki. Przez cały okres dzieciństwa są one jakby uśpione; swą działalność rozpoczynają w momencie, gdy dziecko wchodzi w okres dojrzewania. Zadaniem gruczołów płciowych jest produkcja komórek rozrodczych: jądra wytwarzają plemniki, a jajniki, komórki jajowe. Zarówno jądra, jak i jajniki produkują też hormony płciowe, czyli substancje, które są niezbędne w procesach rozrodczych.[5]
Mężczyźni i kobiety różnią się od siebie w oczywisty i widoczny sposób. Pomimo istnienia wielu cech charakterystycznych dla każdej płci, nie wszystkie kobiety i nie wszyscy mężczyźni są tacy sami. Pomiędzy poszczególnymi mężczyznami czy kobietami istnieje, co najmniej tyle różnic, co pomiędzy mężczyzną i kobietą, jako przedstawicielami dwóch płci.[6]
Człowiek to nie tylko ciało. Człowiek to przede wszystkim istota duchowa, która może w sposób rozumny kierować swoim ciałem.
Istnieje ścisły związek pomiędzy myśleniem człowieka o sobie samym i sensie życia ludzkiego, a sposobami wyrażania swojego człowieczeństwa i swojej seksualności.[7]
Pobudzanie młodych ludzi do odpowiedzialnego traktowania własnej sfery seksualnej jest bardzo ważne. Poprzez niedojrzałe działania seksualne młody człowiek może krzywdzić zarówno siebie, jak i innych.
Nie ma płci gorszej i lepszej. Męskość i kobiecość jest sposobem bycia istot ludzkich.
Im dojrzalszy jest człowiek w sferze psychicznej, moralnej, duchowej, religijnej, społecznej, tym łatwiej dojrzewa do kierowania swoją seksualnością. Im więcej doświadcza miłości bliskich, im bardziej potrafi kochać, tym jest spokojniejszy i roztropniejszy w sferze seksualnej.[8]
[1] P. Góralczyk, Wychowawcza etyka seksualna, Ząbki 2000, s. 62.
[2] A. i W. Grabowscy, A. i M. Niemyscy, M. i P. Wołochowiczowie, Zanim Wybierzesz. Przygotowanie do życia w rodzinie. Podstawy wychowania seksualnego, Warszawa 1998, s. 122.
[3] A. Długołęcka, Wyznaczniki rozwoju psychoseksualnego człowieka, w: Edukacja seksualna, red. Z. Lew- Starowicz, A. Długołęcka, Warszawa 2006, s. 24.
[4] H. Steindel, Organizm ludzki w służbie życia, w: „Przyszłość ludzkości przez rodzinę”. Przygotowanie do małżeństwa, red. W. Szewczyk, Warszawa 1997, s. 157.
[5] G. Węglarczyk, Przekazywanie życia, w: Wędrując ku dorosłości. Przygotowanie do życia w rodzinie dla uczniów klas starszych szkoły podstawowej, red. T. Król, Kraków 1996, s. 113.
[6] A. Zwoliński, Seksualność w relacjach społecznych, Kraków 2006, s. 15.
[7] M. Dziewiecki, Seksualność- błogosławieństwo czy przekleństwo?, Kraków 2005, s. 11.
[8] M. Dziewiecki, Seksualność- błogosławieństwo czy przekleństwo?, jw., s. 15.
Pokaż wszystkie artykuły tego autora
Nie masz konta? Zaloguj się, aby pisać swoje własne artykuły.
Nie masz jeszcze konta na familie.pl?
Załóż je już teraz!