Opublikowany przez: Familiepl 2021-04-21 11:25:22
Autor zdjęcia/źródło: Photo by Olliss on Unsplash
Autor atrykułu: Paulina Banaszek
Czym jest pregoreksja, czyli anoreksja ciążowa. Jest to problem diagnozowany u około 10% kobiet ciężarnych. Pojawia się ona po raz pierwszy w czasie ciąży, a czynnikiem inicjującym jej rozwój może być podświadoma niechęć do posiadania dziecka lub niechęć do zmian zachodzących w ciele kobiety podczas ciąży.
Kobieta chorująca na anoreksję ciążową robi wszystko, aby uniknąć przyrostu masy ciała. Najczęściej spożywa ona bardzo niskokaloryczne posiłki, tłumacząc to nudnościami i brakiem apetytu. Bardzo często kobiety te uprawiają także intensywne ćwiczenia fizyczne. Często zdarza się, że kontrolują one nadmiernie swoją masę ciała – bardzo często się ważą i kontrolują, czy mieszczą się w spodnie sprzed ciąży. Zdarzają się także przypadki, w których kobiety wywołują wymioty. Jest to zachowanie charakterystyczne dla anorektyczek, związane z brakiem akceptacji własnego ciała i wzrostem masy ciała. Jednak w ciąży wymioty te są najczęściej tłumaczone dolegliwościami ciążowymi, przez co utrudnia to prawidłowe zdiagnozowanie pregoreksji. Chore stosują również środki moczopędne lub przeczyszczające.
Zachowania pregorektyczne prowadzą do niedoborów pokarmowych, rozwijając tym samym różne problemy zdrowotne. Najczęściej u chorych kobiet dochodzi do rozwoju anemii z niedoboru żelaza oraz odwapnienia kości z powodu niedostatecznej podaży wapnia. Dodatkowo dzieci pregorektyczek są narażone na zaburzenia rozwoju, choroby narządów wewnętrznych – najczęściej wady cewy nerwowej, co wiąże się z ciężkimi upośledzeniami. Nawet w momencie, w którym dziecko chorej kobiety urodzi się zdrowe jest bardzo narażone na występowanie chorób przewlekłych w późniejszych latach życia.
Bardzo ważne jest, aby wspierać kobiety chore na pregoreksję w dążeniu do poprawy zdrowia. Wsparcie najbliższych jest tutaj kluczowe. Leczenie opiera się na pomocy psychologicznej przy współpracy lekarza prowadzącego ciążę. Dodatkowo ważne jest, aby pacjentka spotykała się z dietetykiem, który przeprowadza dla niej edukację żywieniową oraz kontroluje jej przyrosty ciała. Niezbędne może się okazać także leczenie żywieniowe. Głównie w momencie, gdy pacjentka trafia do lekarza/dietetyka bardzo wyniszczona i niedożywiona.
Bibliografia:
Mathieu J. What is pregorexia, July 2009; Journal of the American Dietetic Association;109(6):976-9
CZYTAJ TEŻ: Kiedy dziecko jest gotowe na żłobek? Psycholog radzi
Pokaż wszystkie artykuły tego autora
Nie masz konta? Zaloguj się, aby pisać swoje własne artykuły.