Przyczyny i leczenie przedwczesnego wytrysku

Definicja przedwczesnego wytrysku

Pomimo, iż przedwczesny wytrysk dotyka wielu mężczyzn, nadal najczęściej pozostaje tematem tabu. Przedwczesny wytrysk następuje po minimalnej stymulacji seksualnej, w najcięższych przypadkach jeszcze przed rozpoczęciem penetracji. Najprościej mówiąc, problem występuje kiedy jedna ze strona jest niezaspokojona seksualnie, w tym przypadku zazwyczaj jest to kobieta

Do określenia przedwczesnego wytrysku wykorzystuje się IELT – czyli czas stosunku wewnątrzpochwowego. Większość badań oraz publikacji naukowych przyjmuje przedwczesny wytrysk przy IELT mniejszym niż 1-2 minuty. Przypadłość tą można podzielić ze względu na poziom zaawansowania:
- IELT ≤ 15s. – ciężka
- IELT 15-60s. – umiarkowana
- IELT 60-120s. – łagodna

Skala problemu

Badanie przeprowadzone w USA wykazało, że PW dotyczy 30% mężczyzn, natomiast w Kanadzie 16-24% populacji męskiej. Problem w jednoznacznym określeniu skali problemu wiąże się z rozległością definicji, według której jednym razem do przedwczesnego wytrysku zalicza się penetrację trwającą poniżej minuty, a innym poniżej 3 czy nawet 5 minut. Jedno z większych badań zostało wykonane w 2005r. pod przewodnictwem GSSAB. Udział wzięło 13 618 mężczyzn z 29 krajów na różnych kontynentach, badanie wykazało występowanie PW w 21-31% przypadków.
Raport opracowany przez prof. Lew-Starowicza w 2002 i 2005r. na grupie badanych Polaków wskazuje, że z problemem przedwczesnego wytrysku boryka się 37% mężczyzn.

Przyczyny przedwczesnego wytrysku

Zazwyczaj przedwczesny wytrysk ma swoje podłoże w psychice. Stres spowodowany strachem przed kolejnym szybkim finiszem, złe wspomnienia z inicjacji, nerwica czy depresja to tylko kilka możliwych przyczyn psychogennych. Do pozostałych przyczyn zalicza się: małe doświadczenie seksualne, częsta zmiana partnerek, brak stałego związku oraz schorzenia związane z męskimi narządami płciowymi.

Leczenie przedwczesnego wytrysku

Pomimo dużej skali problemu, jedynie 10% decyduje się na szukanie pomocy u lekarza. Po wykonaniu badań wykluczających ewentualne choroby oraz wywiadu, lekarz może podjąć decyzje o metodzie leczenia.

Sposoby leczenia:

• leczenie farmakologiczne za pomocą leków z grupy SSRI
• preparaty ziołowe, regulujące poziom hormonów odpowiedzialnych za kontrolę wytrysku
• metoda start-stop, polegająca na zaprzestaniu penetracji w momencie zbliżającego się wytrysku, po zmniejszeniu podniecenia można kontynuować stosunek
• metoda uciskowa, polegająca na uciśnięciu miejsca nieco poniżej żołędzia przez kilka sekund w momencie bliskiego orgazmu po czym można kontynuować stosunek
• leki znieczulające miejscowo, aplikowane przed stosunkiem w formie żelu, kremu lub sprayu zmniejszające intensywność odczuwanych bodźców
• psychoterapia indywidualna lub partnerska

Więcej informacji na temat metod przedłużania stosunku można znaleźć na stronie WiecejMeskosci.pl – warto się z nimi zapoznać przed pierwszą wizytą u lekarza.

Najlepiej sprawdza się połączenie farmakoterapii oraz technik behawioralnych. W przypadku problemów emocjonalnych przydatna jest pomoc seksuologa lub psychiatry. Celem jest podniesienie samooceny pacjenta, pozbycie się lęku oraz budowania bliższych relacji z partnerką. Ważny elementem leczenia jest wsparcie drugiej połówki oraz otwarta rozmowa o problemie. Unikanie tematu przedwczesnego wytrysku, może negatywnie wpłynąć na związek, a nawet doprowadzić do jego rozpadu. Skuteczność leczenia pod okiem specjalisty ocenia się na około 97%.