Wskaźnik BMI u dzieci jest stosowany jako narzędzie do badań przesiewowych, w celu wykrycia ewentualnych problemów wagowych. CDC i American Academy of Pediatrics (AAP) zalecają stosowanie go w badaniach przesiewowych nadwagi i otyłości u dzieci już od 2 roku życia.
Jak policzyć własne BMI?
BMI to współczynnik masy ciała, który obliczamy dzieląc naszą masę ciała podaną w kilogramach przez wzrost podany w metrach podniesiony do kwadratu (podany w metrach). Obliczanie BMI u dzieci odbywa się tak samo jak w przypadku dorosłych. Jednakże interpretacja wyników jest bardziej skomplikowana i zależna od wieku oraz płci, podczas gdy dla dorosłych jest niezależna od tych czynników.
Siatki centylowe
Masa ciała, wzrost i wiek chłopców oraz dziewczynek podlegają ciągłym zmianom dlatego też naukowcy opracowali specjalne wskaźniki, tzw. centyle dla dzieci i młodzieży z podziałem na płeć. Dotyczy to osób w przedziale wiekowym 2- 20 lat. Wskazuje on względne położenie wielkości Body Mass Index dziecka w stosunku do dzieci w tym samym wieku i tej samej płci, czyli jego wielkość mówi nam, że najwięcej dzieci danej płci posiada taki wynik. Do interpretacji wyników służą siatki centylowe. Dziecko, którego centyl wynosi 50 jest zbliżone do średniej populacji, powyżej 95 centyli cierpi na otyłość, ponieważ 95% populacji w danym wieku waży mniej. Dzieci poniżej 5 centyli mają niedowagę, ponieważ 95% populacji w danym wieku waży więcej. Dlaczego wyniki dzieci interpretuje się inaczej niż u dorosłych, pomimo że BMI oblicza się w ten sam sposób? Powodem jest zmieniająca się z wiekiem ilość tłuszczu u dzieci, a także jego różna ilość w zależności od płci.
BMI to wskaźnik nie diagnoza
Musimy wiedzieć, że na podstawie BMI nie da się postawić diagnozy. Gdy dziecko ma za wysoki wskaźnik BMI jak na swój wiek i swoją płeć, w celu ustalenia, czy problemem jest nadmiar tłuszczu, dalszą ocenę będzie musiał przeprowadzić lekarz. Ocena ta może obejmować pomiar grubości fałdy skórnej, ocenę prowadzonej diety i nawyków żywieniowych, aktywności fizycznej, a nawet wywiad środowiskowy. Jeśli wynik jest wysoki, a osobą tą jest nastolatek, warto rozważyć konsultacje z dietetykiem oraz zmianę nastawienia do aktywności fizycznej i sportu. Szybka reakcja potrafi ustrzec przed wieloma problemami, które mogłyby się pojawić w dorosłym życiu.
ZOBACZ RÓWNIEŻ:
Walcz skutecznie z otyłością u swojego dziecka>>
Najmniej kaloryczne produkty i potrawy>>
