Uderzenia gorąca podczas menopauzy — czy są groźne?

Jak wyglądają uderzenia gorąca?

O uderzeniach gorąca mówimy w sytuacji, gdy kobieta odczuwa nagle w górnej części ciała intensywne ciepło. Zazwyczaj objaw dotyczy twarzy, szyi i klatki piersiowej. Podczas epizodu uderzenia gorąca skóra może się zaczerwienić, kobieta odczuwa duszność, tętno przyspiesza i wzmaga się potliwość. Całe zdarzenie trwa od kilkunastu sekund do kilku minut i może pojawiać się o każdej porze dnia, a także w nocy. Jest to bardzo charakterystyczny objaw przekwitania, jednak intensywność jego odczuwania może się różnić w zależności od indywidualnych predyspozycji. Niektóre panie czują jedynie nieznaczny dyskomfort, dla innych jest to objaw znacząco utrudniający codzienne funkcjonowanie.

Uderzenia gorąca nie są groźne, jednak mogą znacząco wpływać na jakość życia. Nocne uderzenia gorąca, tzw. nocne poty, mogą prowadzić do bezsenności, przyczyniając się do spadku energii, rozdrażnienia i trudności w koncentracji. Ze względu na skalę tego zjawiska warto zrozumieć, dlaczego uderzenia gorąca występują, jak działają na organizm kobiety w okresie menopauzy oraz poznać skuteczne sposoby ich łagodzenia.

Skąd się biorą uderzenia gorąca?

Objaw w postaci uderzeń gorąca jest związany ze zmianami hormonalnymi, które zachodzą w organizmie kobiety w czasie menopauzy. W okresie przekwitania znacząco spada poziom estrogenu, który ma bezpośredni wpływ na pracę tej części mózgu (podwzgórze), która odpowiada choćby za regulację temperatury ciała. Podwzgórze zaczyna błędnie interpretować sygnały, które do niego docierają, i traktuje je jako przegrzanie. Dlatego uruchamiane są mechanizmy mające na celu ochłodzenie – tętno przyspiesza, wzmaga się potliwość, a naczynia krwionośne się rozszerzają. I to są właśnie te uderzenia gorąca. Dodatkowo istnieje kilka czynników zewnętrznych, które mogą zwiększać częstotliwość i intensywność tego typu objawów. Są to: stres, alkohol, kofeina, ostre potrawy, palenie i nadwaga.

Czy uderzenia gorąca są groźne dla zdrowia?

Choć odczuwanie uderzeń gorąca bywa dla niektórych kobiet wyjątkowo uciążliwe, to sam objaw nie jest groźny dla zdrowia i życia. Jest to po prostu reakcja organizmu na zmiany hormonalne zachodzące w ciele kobiety. Niestety dla wielu pań objaw ten ma bardzo duży wpływ na życie codzienne, wpływając negatywnie na nastrój i powodując drażliwość. Finalnie może to się odbijać na relacjach społecznych, a także ogólnym samopoczuciu psychicznym.

Jeśli objawy uderzeń gorąca są bardzo intensywne lub nietypowe – np. towarzyszy im ból w klatce piersiowej, omdlenia czy nieregularny rytm serca – należy skonsultować się z lekarzem. W takiej sytuacji, obok zwykłych objawów menopauzy, być może organizm sygnalizuje inne choroby współistniejące.

Jak sobie radzić z uderzeniami gorąca?

To, że uderzenia gorąca są powszechnym objawem menopauzy, nie oznacza, że nie można choć trochę osłabić ich intensywności. Na początek warto wprowadzić kilka zmian w codziennych nawykach i sprawdzić, czy będą miały pozytywny wpływ na samopoczucie.

Jakie to zmiany?

• Ubieraj się warstwowo – by móc szybko zdjąć coś w razie uczucia ciepła.

• Noś ubrania z naturalnych tkanin – takie materiały lepiej przepuszczają powietrze.

• Wietrz pomieszczenia – używaj wentylatorów, uchylaj okna na noc.

• Zrezygnuj z używek – odstaw alkohol, kofeinę i papierosy.

• Lekko zmodyfikuj dietę – wyeliminuj z potraw ostre przyprawy, nie pij gorących napojów.

• Zacznij ćwiczyć – umiarkowany, ale regularny ruch (spacer, joga) poprawia krążenie.

• Zadbaj o swój spokój – znajdź odpowiednią dla siebie technikę relaksacyjną (techniki oddechowe, medytacja). Redukując stres, zmniejszysz nasilenie objawów.

Dobrym pomysłem jest notowanie czasu i okoliczności występowania uderzeń gorąca. Pozwala to zauważyć zależności – np. czy objawy pojawiają się po konkretnym posiłku, sytuacji stresowej albo o określonej porze dnia. Dzięki temu łatwiej unikać czynników, które je wywołują.

Leczenie farmakologiczne objawów menopauzy

Gdy zmiana codziennych nawyków nie wpływa znacząco na poprawę jakości życia, należy udać się do lekarza i porozmawiać o możliwościach leczenia. W zależności od objawów lekarz może zaproponować następujące rozwiązania:

• Hormonalna terapia zastępcza (HTZ) – polega na uzupełnianiu poziomu estrogenów w organizmie.

• Leki niehormonalne – u kobiet, które nie mogą lub nie chcą stosować HTZ, czasem stosuje się leki z innych grup, np. niektóre leki przeciwdepresyjne (SSRI, SNRI).

• Fitoestrogeny i preparaty roślinne – to substancje roślinne o działaniu podobnym do estrogenów.