Uzależnienie to stan kiedy nie panujemy nad zaprzestaniem wykonywania pewnych czynności, które dają nam satysfakcję i przyjemność. Z czasem próg osiąganej przyjemności podnosi się, chcemy coraz więcej bodźca, który nas relaksuje. Natężenie uzależnienia, w tym przypadku grania wzrasta i będzie wzrastało, ponieważ potrzeba zaspokojenia ciągle rośnie.
Gracz wchodząc do wirtualnego świata jest zafascynowany ilością wyzwań, osiąganiem kolejnych celów np. etapów gry daje mu ogromną satysfakcję. Gra staje się wciągająca. Obecnie dziecko oprócz grania (zazwyczaj online), poznaje dodatkowo inne osoby, wirtualnych graczy z którymi często czatuje i wymienia się doświadczeniami, strategiami dotyczącymi gry. Ciągła rywalizacja podnosi jego samoocenę. Męczące kompleksy zamieniają się w cechy budujące silnego, potężnego, inteligentnego przywódcę – gracza.
Bardzo polecam Ci książkę „Dzieci konsoli” autorstwa Hilarie Cash i Kim McDaniel, a dokładniej jej treść od strony 110. Cała książka jest o uzależnieniu dziecka od gier i o tym jakie ma to przyczyny i skutki, ale co najważniejsze wskazuje kilka metod jak sobie z tym radzić, co może być dla nie jednego rodzica bardzo przydatne.
Co możesz zrobić?
Przede wszystkim wprowadzić zasady i konsekwentnie ich przestrzegać.
Po pierwsze proszę zacząć kontrolować to w co gra dziecko. Czy gry nie są nacechowane agresją, pornografią itp. Niech dziecko opowie o grach. Nawiąż z nim dyskusję tłumacząc, ze dana gra jest np. dla dorosłych.
Dzieci powinny wiedzieć kiedy jest czas na komputer. Konkretna pora w ciągu dnia np. czas na komputer jest od 16 do 17. Potem komputer zostaje wyłączony. Jeżeli dziecko jest na tyle duże że samo go uruchamia, świetnym rozwiązaniem jest założenie hasła na komputer, jeżeli macie laptopa, możesz go po prostu schować. Jeżeli dziecko będzie się mocno buntować, zakomunikuj, że za takie zachowanie komputer zostanie mu całkowicie zabrany np. na dwa tygodnie. Po tym czasie wróć do stanu z przed, czyli np. godzina dziennie. Nie przekraczaj tego czasu.
Czas „wolny” od komputera wypełnij spotkaniami i zajęciami, które wykonasz wspólnie z dzieckiem. Zwalczysz jego nudę i pokażesz, że interakcje w świecie realnym są bardziej interesujące niż czatowanie online. Wprowadź dziecko w domowe obowiązki np. w wspólne przygotowywanie posiłków, niech spróbuje coś sam zrobić, daj mu się wykazać i pochwal.
Jeżeli Twoje dziecko potrzebuje adrenaliny zapisz je na dodatkowe zajęcia, które wymęczą je fizycznie. Takie zajęcia pozwolą mu wyładować agresję, rozluźnią, podbudują jego system wartości bo będzie czuło się silniejsze.
Proszę pamiętać, że w procesie oduzależnienia musi brać udział cała rodzina. Zasady, które ustalicie muszą być dla wszystkich jasne i przestrzegane. Dziecko będzie się buntować i skarżyć, a nawet szantażować. To naturalne zjawisko. Nie dajmy się zmanipulować.