Mała Przylepa - jak sobie radzić? - Forum

A co robisz jak dziecko jest ruchliwe i moze cos spsocic w domu a co gorsze zrobicx sobie krzywde gdy Ty sie zalatwiasz?

Przecież nie załatwiam się pół godziny! Dla mnie też w każdej chwili coś może stać sięw domu. Mogę się poślizgnąć, zwichnąć nogę, a nawet potykając się o zabawkę spaść na dziecko. To samo może stać się dziecku, mam tego świadomość. Najwięcej wypadków zdarza się w domu i nic na to nie poradzę. 

A jeżeli już coś się stanie bardziej poważniejszego, to wezmę dziecko pod pachę i pojadę do lekarza lub na pogotowie- wypadki w domu są nieuniknione.

Ja mojej malej nie zostawilabym samej- ma rozne dziwne pomysly i balabym sie ze pomysli o zejsciu na dol lub wyjsciu na gore po schodach, wiec wole nie ryzykowac. Sa rozne dzieci, ale moja akurat nalezy do tych ruchliwych. 

haa moja tez

No wlasnie, i wiem co moje dziecko potrafi wykombinowac. Jak byla mala to zostawialam ja w lezaczku, bujaczku , dopoki nie zaczela kombinowac z odpinaniem pasow. A teraz to chyba tylko klej i do sciany :P

a ja zostawiam dzieci same, kiedy idę np do łazienki, czy do kotłowni, czy nawet na podwórko. różne rzeczy przychodzą im do głowy, ale nigdy na tym nie ucierpiały. ile razy dziecko nabiło sobie guza, czy cokolwiek kiedy ja byłam metr od dziecka to nie zliczę. moje są ruchliwe ale samodzielne. zresztą zauważyłam, że dzieci mają elastyczne kręgosłupy, miękkie głowy, szybkie oko i dużo szczęścia:D niestety trzeba liczyć się z tym, że zostawiając dziecko same można dostać palipitacji na widok bałaganu jakie zrobiło. teraz moje są same na dole, bo ja jestem u góry i spokojnie popijam kawę. oficjalna wersja jest taka, że oglądają bajkę, ale doszły mnie słuchy, że skrobią sobie jabłka

Szymon też miał okres, kiedy towarzyszył mi nawet w ubikacji. Przeszło mu , chociaż i teraz czasami mu się włączają takie przylepne odruchy :) Ja tam nie szukam żądnego antidotum, lubię jego przylepność :)

Dziecku krzywda może się stać w każdej chwili.Nawet gdy jesteśmy z boku.Jednak moim sposobem od początku jest tłumaczenie dziecku wszystkiego.A w łazience nie spędza się dużo czasu.Do jakiego wieku można chodzić z dzieckiem do łazienki, bo skoro tak się przyzwyczaji to nie prędko ze chce oduczyć się tego.A wyobraźmy sobie tatę, który chodzi z córką do łazienki i robi przy niej siusiu.Czy to normalny widok dla małej dziewczynki, nie sądzę.

Moje dziecko również jest ruchliwe nigdy siedział w leżaczku.Bardzo szybko czołgał się po podłodze.Mam sporo dużych kwiatów jednak mały nie zrobił ani jednemu krzywdy.Od początku był przyzywajony, że one poprostu są.Dziecko należy przyzwyczajać do wielu sytuacji a nie ciągnąć je wszędzie za sobą.Wszystko w granicach rozsądku, oczywiście.

Malwina robię podobnie.To są sytuacje, które tego wymagają aby wyjść bez dziecka.Nie zawsze można wziąźć dziecko i z nim pójść np. do szopy po opał czy Twoje przykłady.Zgadzam się z Tobą jak najbardziej.

to mu przejdzie z czasem zobaczysz :) ale poki co to bardzo słodkie 

http://www.fakt.pl/leczyca-Dziewczynka-spadla-z-3-pietra-zyje-jest-w-ciezkim-stanie,artykuly,224861,1.html

wyjście na chwilkę do drugiego pokoju. 

Wiadomo wiele rzeczy dzieje sie tez na naszych oczach, to prawda, ale sa rozne sytuacje kibelkowe, i czasem nie ukrywajmy ze zejdzie nam dluzej- ja np. maluje sie w lazience wiec troche mi to czasu zajmuje, dlatego biore ze soba Liwie ktora w tym czasie np. podaje mi kosmetyki. Wole zeby robila to niz np. wyrzucala kamyki z doniczki kwiatka, a potem zbierac je z calej podlogi. 

Kiedy na przykład wracamy ze sklepu, wypada kolejno wyprowadzić psa, bo skomla.

Proszę Natalk,ę aby poczekała na mamę na dole, a ja w tym czasie biegnę po psa i wypuszczam go z mieszkania na klatkę. Mieszkamy na drugim piętrze i szkoda mi ciągnąć dziecka w te i we wte. Musiałybyśmy wejść i zejść ze schodów razem 6 razy, a to już wyzwanie dla 2 letniego dziecka. Zwłaszcza, że ja jej dzwigać nie mogę. 

Dziecka trzeba uczyć samodzielności nawet przez te 5 minut. Nawet jak przejdzie  w pokoju Huragan :) Przez okno mi dziecko nie wypadnie, bo na rozszerz nie otwieram,a jeśli otwieram tak to  jestem obok.

To podziwiam, bo ja bym dziecka samego nie zostawila, nawet teraz nie chodzi o to, ze musi sie uczyc samodzielnosci, ale balabym sie ze ktos ja po prostu wezmie. 

Z kolei w większym mieście nie mieszkam, a w małej miescowości, gdzie wszyscy sąsiedzi się znają- przynajmniej z widzenia. Ma to swoje plusy i minusy. Dziecko zostawiam na dole na klatce- ma stać  przy rowerku, a nie na przykład sama z klatki wychodzić- na razie się słucha- jak przestanie- będzie ze mną maszerować :)

Nie będę popadać w panikę, bo przy dwójce zwariuję, przed sklepem wwózku już bym nie zostawiła z kolei ani jednego ani drugiego  dziecka. 

Pamiętam jak miałam z 4- 5 lat, siostra była  1,5 roku młodsza- chodziłyśmy na wsi same do mleczarni z kanką po mleko i stałyśmy w kolejce- chyba 2 zł płaciłyśmy- ale to były zupełnie inne czasy

To prawda, zalezy od miejscowosci, choc ja teraz mieszkajac w malej miejscowosci i tak martwie sie o dziecko, jakos teraz jest taka znieczulica u ludzi ze wole jednak dmuchac na zimne. A teraz wiadomo jak Tylko mala slucha ze stoi grzecznie przy rowerku to trzeba korzystac. 

Jesli chodzi o chodzenie do łazienki, to kiedy jestem z Szymkiem sama, zabieram go ze sobą. Nie mam wyjścia :)