Jak wychowywać? - Forum

Dużo podpowie Ci intuicja. Poza tym wskazówki doświadczonych osób, ale tylko wskazówki, nie wtrącanie się. A wychowywanie malutkiego czlowieka zaczyna się w dniu jego urodzenia:) Bedziecie się uczyć samych siebie, swoich odruchów, swoich potrzeb... 

Wychowanie od samych począteczków, jak pisze Sonia,a le warto korzystać z wiedzy i doświadczenia Mamy / Babci czy koleżanek, które pewne etapy u dziecka już przeszły. Na pewno podpowiedzą czym się nie przejmować, a kiedy szybko reagować. Ale każdą radę filtruj przez siebie, jak pisała Sonia - intuicja!

Warto poczytać o etapach rozwoju u dziecka, żeby lepiej zrozumieć i nie popadać we frustrację :) Trudniej zaskoczyć dobrze przygotowaną mamę :D

Istnieje takie powiedzenie, że "wychowanie dziecka zaczyna się od wychowania rodziców". A tak praktycznie, nie przejmować się na zapas, wyznaczać granice od początku np. stały rytm dnia i je przestrzegać. Jak większość forumowiczek wie, urodziłam Mateusza w wieku 41 lat. Doświadczenia żadnego, bo też byłam późnym dzieckiem, najmłodszym w rodzinie. Postępowałam z synem, tak jak radzą koleżanki powyżej, intuicyjnie. Nie trzymałam "pod spódnicą", miał dużo swobody ale egzekwowałam pewne zasady. I teraz po 26 latach widzę, ze robiłam dobrze. Tylko się nie przejmować drobiazgami.

Czyli liczyć na własną intuicję, doświadczenie rodziny. Nie potrzebowałyście sięgnąć po jakąś literaturę? Na rynku jest pełno książek o wychowaniu, a w Internecie mnóstwo artykułów na ten temat. Nie wiadomo czym się kierować, można się w tym wszystkim pogubić...

Dziwne pytanie 'od kiedy wychowywać' Wydaje mi się, ze wychowuje się od samego początku. Dziecko chłonie wszystko nawet, kiedy nam się wydaje, że jest za małe, albo czegoś nie rozumie.

A słyszałyście kiedyś o świadomości wychowawczej? Czym jest według Was?

Nie sięgałam po książki o wychowaniu ( skad na to czas; dziecko , praca, dom, ogródek). Jeżeli coś czytać to dla rozrywki, relaksu od codzeinności. Poza tym "książkowe mądrości" tylko mącą w głowach. Jeden autor mówi tak, drugi całkiem na odwrót. Przykład lansowane "wychowanie bezstresowe", które absolutnie się nie sprawdza. Ja wzorowałam się na rodzicach i dziadkach- pamiętam jako dziecko, jak biegałam tam i z powrotem, a gdy dziadek spojrzał, nic nie musiał mówić, i już siadałam spokojnie. Wnuk mojego brata (ok 2 lat) zaczął manipulować przy kuchence gazowej. Brat tylko pogroził i powiedział "nie wolno". Co się działo: dziecko z rykiem pod stół, rodzice nawet nie pytając co się stało, zabrałin dziecko i wyjechali obrazeni. Tu żadne książki nie pomogą, jak rodzic da sobie wejść na głowę. Kiedyś dorośli byli szanowani przez dzieci , a teraz???

Rozważnie, rozumnie, z głową, czerpać z doświadczeń rodziców, babć, znajomych, koleżanek - tak jak większość pisze... Też intuicja podpowie w wielu przypadkach jak ma być...

Witam jestem studentką 3 roku i prowadzę badania na temat wiedzy rodziców o czasie jaki ich dzieci spędzają na graniu w gry komputerowe. Tematem tego badania jest sprawdzenie co wiesz o grach komputerowych, jakie jest Twoje zdanie na ten temat i czy wpływasz na to jak Twoje dziecko korzysta z komputera i gier. Badania posłużą mojemu zespołowi w stworzeniu aplikacji dzięki której rodzice będą mogli kontrolować poczynania ich dzieci w grach. Jeśli twoje dziecko ma więcej niż 2 lata i jest użytkownikiem smartfonów i komputerów odpowiedz na te pytania. Z góry dziękuję! 
https://goo.gl/forms/mXZD9aGvlpu76KNz2