Homeschooling, czyli nauka dzieci w domu - co o tym sądzicie?

Wydaje mie się, że umiejętność fukncjonownaia w grupie jest nie mniej ważna niż sama wiedza. Szczerze mówiąc, to coraz częśiej wydaje mi się, że nawet ważniejsza.

Miałam do czynienia z dziećmi uczonymi w domu- cała rodzina, chyba piatka. Przychodzili dwa razy do roku na egzamin, mieli kontakt tylko z gronem dzieci ze swojego otoczenia- była to jakaś mała wspólnota religijna. dzieci nawet nie rozmawiały z innymi uczniami w szkole. Faktycznie, ich wiedza była ponadprzeciętna, ale za to były społecznie odizolowane. 

Ja uważam, że jednak dziecko powinno mieć stały kontakt z rówieśnikami i w ogóle z ludźmi. Widze po moim synu - siedzi z moją mamą, przedszkolanką, która po trochu robi z nim program przedszkolny. Umiejętności i wiedzę ma duże, za to nie umie sie bawić z dziećmi, nie umie sie dzielić np. zabawkami, trudno mu sie dostoswać do grupy. Dlatego chcę go zapisac do przedszkola od wiosny i wysyłać chociaż na te 5 darmowych godzin

A to już zależy od tego, jak rodzice organizują czas, a nie jedna z wad samego pomysłu.

Bartt, jeśli chodzi o wady zaczerpnęłam je ze źródła:) sama nie czułam się kompetentna ich wypisywać, bo z homeschoolingiem się jeszcze bezpośrednio nie zetknęłam.

Szczerze w ostatnim punkcie przyznaję Ci rację - to jest właśnie duża szansa samorozwoju dla rodzica, który musi cały czas pogłębiać swoja wiedzę, aby przekazywać ja dzieciom.

Niekoniecznie tez uczyć musi rodzic. Wiadomo, że dziś większość rodziców pracuje lub chce pracować. Dlatego też homeschooling prowadzony jest także jako nauka przez internet z nauczycielem. Główna zasada to nauka bez chodzenia do szkoły, bez względu na to, kto uczy.

Ja jestem z zawodu nauczycielem, ale powiem szczerze, że mnie na studiach i na praktyce również nauczono nauczania schematowego.- nauczania schematowego nauczania języka obcego- gdzie uczniowie po kilku latach nauki umieją po angielsku powiedzieć...My name is...I koniec albo i tego nie umieją..

Jeżeli taki rodzic miałby nauczać dziecko schematu w domu, to tego samego nauczą go nauczyciele w szkole...

Moim zdaniem rodzic sam musiałałby uczyć sie najpierw metod nauczania niekoniecznie szkolnych, ale aby tą podstawę programową szkolną zachować, inaczej nie ma to żadnego sensu

Tak może być, ale nie musi. Są dzieci, które uczą się w pojedynkę. Żeby zebrać grupę takich rodziców i dzieciaków musi być dość sporo, a w Polsce ten system jednak dopiero raczkuje. Za granicą - owszem - jest juz znacznie popularniejszy.

A nie macie wrażenia, że to jest cofanie się? Do czasów guwernantek?... W końcu po coś szkołę wymyślono - moim zdaniem przede wszystkim po to, by uczyć dziecko budowania relacji społecznych od najmłodszych lat. A jest różnica pomiędzy grupą 5-osobową załóżmy, a klasą.

na początku edukacji takie nauczanie może się sprawdzić . na wyższym etapie nie jest ono możliwe i dziecko przystępując do nauczania w szkole może sobie nie poradzić ...

Jeśli nauka prowadzona jest prawidłowo powinno sobie poradzić... Z tego co się orientuję,d zieci uczone w domu, są poddawane regularnym testom na wiedzę.

zgadzam się . Jednak nauczanie indywidualne to nie to samo , co grupowe ....

Rozumiem tych co mieszkają gdzieś zaszyci w bieszczadach i do szkoły bardzo daleko, ale ja bym się nie odważyła, my jesteśmy mniej konsekwentii niż obcy nauczyciel. Dziecko do rozwoju potrtzebuje rówieśników.

Nie, nie mam takiego wrażenia. Co więcej, w obecnych czasach ta forma edukacji powinna być w każdym państwie zagwarantowana prawnie. Do szkół wchodzi chora ideologia homo-, eko-terrorystów, jakichś Pontonów i innych piewców bogini tolerancji. Rodzice, którzy chcą wychować swoje dziecko zgodnie ze swoimi wartościami, mogą być wówczas postawieni w bardzo trudnej sytuacji.

Ale nie puszczanie dziecka do szkoły nie ochroni go przed stycznością z takimi poglądami Bartt...

Nie nie widzisz różnicy pomiędzy stycznością z poglądami, a indoktrynacją w szkole?

Ja raczej nazwalabym to powrotem do tego, co dobre i naturalne. Ludzie coraz bardziej wracaja do naturalnych metod planowania rodziny, do zycia w zgodzie z natura - to czemu dzieciaki maja sie uczyc wkuwania zamiast rozumienia? Dlaczego zamiast rozwijac w nich wyobraznie, logiczne myslenie, uczy sie ich trafiania w klucz, schematow i bezwiednego powtarzania tego, co mowi nauczyciel zamiast samemu pomyslec?

Kolejny raz powtarzam: wszystko zalezy od postawy rodzica.

Kolejny raz powtarzam: sa programy do homeschooling to raz. Dwa: nie powiesz mi, ze rodzic nie uczy dziecka kompletnie niczego dopoki nie pojdzie do szkoly. Taki rodzic dobrze wie, dlaczego i w jaki spososb dane metody nauczania na jego dziecko dzialaja. Na przyklad, ze najlepiej pamieta rzeczy ze sluchu, a nie z obrazkow. I taka metode bedzie kontynowal. Szkola jest schematyczna z zasady rownania poziomu wiedzy i umiejetnosci uczniow: indywidualistow sie chowa wsrod szarego tlumu i wychodzi schematyczna, szara metoda, ktora dziala 'na wiekszosc'. Zwracajac uwage na jedno konkretne dziecko, znajac je, bedac madrym pedagogiem ciezko mowic o schematycznosci, bo zwyczajnie reaguje sie na potrzeby i umiejetnosci konkretnego dziecka.

Widzę różnice pomiędzy indoktrynacją a stycznością z poglądami.  Ale uważam, że w szkole też jest tylko styczność z poglądami, a nie indoktrynacja. Poza tym jeśli rodzic ma autorytet i dobry kontakt z dzieckiem to żadna indoktrynacja tego nie złamie.

Mnie nikt w szkole nie indoktrynował, ale może się mylę, może tego nie zauważyłam lub nie wiem, na czym to polega...

Podajcie mi przykład takiej indoktrynacji w szkole.

Wychowanie seksualne, gdzie ucy się o antykoncepcji? A może  WOS, gdzie uczy się, że można popierać każdą aprtię? Nie wiem szczerze mówiąc, co dokładnie ma Bartt na myśli...

Wychowania seksualnego nie mialam. WOSu uczył mnie historyk, który nie zdradzał swoich sympatii politycznych...


A wracając do nauczania w domu... Homeschooling wymaga samodyscypliny rodzica, ciągłego rozwoju i doskonalenia się oraz odpowiedniego przygotowania pedagogicznego oraz pewnych cech charakteru (cierpliwość, sumienność, opanowanie, itp.). Jeśli ktoś jest gotów do podjęcia takiego wyzwania, to czemu nie. Jest to jednak ciężka praca bowiem trzeba opanować wiedzę z wielu dziedzin nauki, do których często sami nie posiadaliśmy zdolności.

Dziś, kiedy wielu rodziców po przyjściu z pracy pada na twarz to naprawdę ogromne wyzwanie...

1. Homeschooling nie ma na celu wyparcia/likwidacji/rezygnacji z /usunięcia nauczania szkolnego. Są sytuacje, gdzie się sprawdza, są sytuacje, gdzie się nie sprawdzi.

2. Jeśli ktoś ma warunki, chęci, możliwości, odpowiednie przygotowanie - powinien mieć prawo zorganizowania takiego nauczania dla swojego dziecka/dzieci. Nawet jeśli będzie to jedna rodzina na tysiąc.

3. Czytając niektóre wypowiedzi i krytykę takiego stylu, mam obawy, czy gdyby w otoczeniu znalazła się taka rodzina, czy nie byłaby dyskryminowana: a że dziecko izolują, a że źle robią, a że w ogóle bez sensu. 

4. W szkole publicznej dziecko bywa izolowane, może nie stworzyć dobrych relacji, nie nawiązać więzi. Podobnie w szkołach elitarnych - można wychować małego snoba, wybitnie inteligentnego, ale aspołecznego. Szkoła szkole nie jest równa.

5. Widzę plusy tego, że w niektórych krajach homeschooling staje się popularny - zwraca się uwagę na zaangażowanie rodziców, ich przygotowanie i rolę w nauczaniu, na indywidualność każdego dziecka, na naukę w codzienności - np. przez podróże.

6. Każdy system nauczania ma wady.

7. Ja bym się pewnie bardziej skłaniała ku szkole wyznaniowej - katolickiej. Chociaż pojęcia nie mam, co będzie za x lat w publicznej, więc tylko takie gdybanie. Może być świetna szkoła publiczna - zależy, jak zarządzana, kto uczy, jak uczy.

8. Uczono mnie o antykoncepcji - nie stosuję. W szkole przekazywano wartości antykatolickie a nawet antyreligijne - mimo to jestem chrześcijanką. Fatalnie uczono mnie większości przedmiotów - wiedzę pozyskałam sama. Wielu nauczycieli nie kryło swoich sympatii czy antypatii - nie przejęłam tego. Natomiast to, co wyniosłam z domu - ma ogromne znaczenie. Homeschooling ma sens - chociaż nie wiem, czy sama bym się zdecydowała.