Zmarł młody ojciec :-( Tragedia.

nic tylko współczuć, dziewczyna potrzebuje obecności bliskich, żeby przypadkiem jakiejś glupoty nie zrobiła..

Zawsze strasznie przeżywam tego typu historie :( Mnie na szczęście ani moich bliskich nigdy nie spotkała taka nieoczekiwana tragedia. Szok! Ja z moją słabą psychiką czegoś takiego bym chyba nie wytrzymała. Chociaż pewnie dzieciątko byłoby w stanie utrzymać mnei przy życiu!

Justyś teraz musisz przy niej być! Jak najczęściej wyciągaj ją z domu, zabieraj tam, gdzie nie bywała ze swoim Mężem, prowadź ją w miejsca, które nie przywołują wspomnień. Podejrzewam, że potrzebna jej też będzie pomoc przy małym, bo pewnie nie będze w stanie się nim zajmować cały czas. I rozmawiaj z nią o mężu jeśli będzie tego właśnie chciała. Moja kuzynka ma ogromną potrzebę mówienia  o zmarłym Mężu, wciąż go wspomina, mówi jakby on się zachował w danej sytuacji, co by zrobił,wciąż powtarzała: Mój Mąż, nie zdążyłam się nacieszyć tym sformuowaniem, gdyż męża miała tylko 3 miesiące! Początkowo nie wiedziałam jak reagować, ona mówiła o nim w ten sposób jakby on żył! Teraz jednak rozumiem, że ona tego jednak potrzebuje. Nie jest łatwo przejść przez okres żałoby, Kama mówi, że nie pamięta wielu rzeczy i sytuacji, które wydarzyły się od stycznia 2010 r do tego momentu, dla niej jest to rok wyjęty z kalendarza.

Moja Mama była w takiej sytuacji. Mo Tta zmarł w wieku 27 lat. Ja miałam 1 i 4 m-ce a mój brat urodził sie 3 tygodnie po śmierci Taty. Ta tragedia bardzo zaważyła na życiu mojego brata. Mama wyszła drugi raz za mąż po 13 latach. Ale fakt, że brat był tzw."pogrzebowcem" ( tak nazywała go mama) wpłynął bardzo na sposób w jaki go wychowała. I to w niedobry sposób. Było Mamie bardzo ciężko. Pracowała wiele. Nie wymagała od nikogo z rodziny opieki. Ale ja to widzę inaczej. Ona wszystko chciała zrobić sama. To nie był dobry sposób. Izolowała się od rodziny i nas tym samym. No, ale tak postępowała i ja nie miałam na to wpływu. Ale to pozostawiło w jej psychice ślad a nas nie nauczyło kontaktów rodzinnych.

Wytrzymałabyś Aniu, człowiek nie jest w stanie uwierzyć ile potrafi wytrzymać! Ciocia mojej koleżanki w wypadku straciła męża i dwójkę dzieci, została sama i chociaż co jakiś czas trafia na oddział psychiatryczny to żyje i jakoś funkcjonuje. Kiedyś usłyszałam, że człowiek jest zdolny wytrzymać więcej niż koń i to jest chyba prawda!

Wiktor urodził się 7 miesięcy po śmierci swego Taty....

Moja Mama urodziła się 2 mce po śmierci swojego Ojca :(

To straszne.
Tak ja piszą dziewczyny musisz dużo z nią przebywać,rozmawiać,wyciągać z domu żeby nie myślała o tej tragedii.Wiem że będzie jej ciężko,ale ma dziecko i musi być silna dal tego maluszka.

Nie ma słów, które pocieszą taką osobę. Można przy niej być i to powinno jej pomóc. A kiedy otrząśnie się z szoku dobrze by było, żeby znaleźli się przyjaciele i sąsiedzi, którzy wesprą materialnie w miarę możliwości: pomogą załatwić pracę, oddadzą niepotrzebne rzeczy po swoich dzieciach, no i jest jeszcze opieka społeczna. Kredyt też powinien być w jakiś sposób ubezpieczony, a nawet jeśli nie, to w takiej sytuacji bank powinien rozłożyć go na mniejsze raty i odroczyć na jakiś czas ich spłatę. W tej chwili myślę, że słowa nie będą ukojeniem, a tylko obecność, z której jeśli będzie tylko chciała, może skorzystać.

Niestety osobie po stracie najblizszej osoby nic nie jest w stanie pomoc,teraz tylko potrzebuje obencosci najblizszych osob: rodzina,przyjaciele i trzeba zajac jakos czas zeby nie myslala o tym jak zle doswiadczylo ja zycie,z tym ze ona tez musi chciec pomocy,bo jak sie zamknie w sobie i nie bedzie chciala pomocy to moze poglebic sie jeszcze bardziej jej zalamanie...teraz bedzie kierowala sie emocjami bo to zrozumiale musi sie z tym wszytskim oswoic i dojsc do etapu racjonalnego myslenia,nie bedzie to latwe ale musi dac rade,musi teraz zyc dla dzieciatka...lacze sie w bolu i bardzo wspolczuje.

Jedyne, co możesz zrobic, to być przy niej.

Ja wczoraj usłyszałam, że jeden człowiek popełnił samobójstwo, bo ponoć żona go zdradzała i nawet dziecko nie było jego. Poznałam tego mężczyznę kiedyś. Bardzo mi go szkoda. No i myślę, że jego żona nie zapomni zbyt prędko...

Straszne tragedia...

najpierw współczuć ale pod koniec pażdziernika pilnować bo od depresji do czynu juz blisko biorąc pod uwagę swięto zmarłych potem swieta bożego narodzenia i aby do wiosny.aby do pierwszej rocznicy potem lepiej a poniewaz młoda to jeszcze zycie ułozy aby dziecko miało jakiegos ojca a ona sama nie była.to co mogę podpowiedzieć nie dzwonić codziennie tylko odwiedzać często ale nie nachalnie .ważne to bardzo .

Też go znałam,a właściwie nie jego, tylko brata zmarłego. On nie miał żony, to była jego narzeczona,ale ślubu nie mieli, o dziecku też słyszałam, że podobno nie jego... Wybrał straszną śmierć....nie rozumiem tego...

chyba też o tym słyszałam to mlody chłopak  z pod Łukty, świeża hiostoria?

Ten z mojego miasta był. Powiesił się poodobno.

Tak, z Twojego miasta, kupił linę holowniczą, przywiązał ją do mostu  i sobie no i skoczył....Chociaż wcześniej próbował zabić się samochodem....

Słyszałam podobną wersję do Twojej. Tylko nie wiedziałam, że to nie była żona.

Ona  chyba już mieszka z prawdziwym ojcem dziecka...na różańcu jej nie było dziś...

Moja Bratowa opowiadała mi o tym wypadku, to było obok ich miejsca zamieszkania...