Zaburzenia psychiczne a planowanie ciąży

Zaburzenia psychiczne

Zaburzenia psychiczne zmieniają wszystko. Osoba, którą znaliśmy, wydawało nam się bardzo dobrze, ukazuje się w innym, obcym dla nas świetle. Wsparcie rodziny i szybka pomoc lekarska zwiększają szansę na odzyskanie równowagi. Jeżeli nigdy nie miało się kontaktu z osobą chorą, ogrom zmiany może być szokiem. Niekiedy możemy nie wiedzieć jak pomóc lub zwyczajnie bać się pomóc. Warto wówczas zaczerpnąć informacji u lekarza, który powie nam jak się zachować i co robić, a czego nie, gdy osoba jest w fazie depresji lub manii - lub obu na przemian jeżeli cierpi na chorobę afektywną dwubiegunową.

Depresja

Do objawów depresji zaliczamy: uczucie smutku, przygnębienie, zobojętnienie, utrata dotychczasowych zainteresowań i ogólne spowolnienie – myśli, mowy i ruchów. W ciężkiej postaci depresji dochodzi do całkowitego zaniedbania obowiązków zawodowych i domowych.

Skrajne przypadki prowadzą do całkowitej bezczynności, przygnębienia, rozpaczy, wypowiedzi przesyconych pesymizmem, poczuciem winy i lęku.Chory obwinia się o stan, w którym się znalazł, nie znajduje żadnego pozytywnego rozwiązania na poprawę swego bytu, poza próbą samobójczą, która w jego mniemaniu, jest jedynym wyjściem z sytuacji.

Mania

Chory w stanie maniakalnym przeżywa, często niczym nieuzasadniony, stan zadowolenia, radości i dobrego humoru. Chory mówi i rusza się bardzo szybko, kojarzy wiele rzeczy ze sobą  i wpada wciąż na nowe pomysły. Ma tendencję do podejmowania kilku czynności na raz. Jest przyjazny dla otoczenia i nawiązuje wiele kontaktów. Osobę w fazie maniakalnej cechuje: lekkomyślność, beztroska, rozrzutność, niesłowność i niestałość. Dzięki tak ogromnej energii, chory może wiele dni nie spać, jeść bardzo niewiele  i mimo to, pozostawać w ciągłej aktywności bez poczucia zmęczenia. Jeżeli bliscy przeciwstawią się osobie w tej fazie, są narażeni na jego rozdrażnienie i wybuchy gniewu.

Faza maniakalna może prowadzić osobę z zaburzeniami do beztroskiego zaciągania pożyczek i wydawania pieniędzy, do przypadkowych znajomości na tle seksualnym bez jakichkolwiek konsekwencji lub może zostać okradziona i pobita. Często nie zdaje sobie sprawy z tego, co robi, a nieprzemyślane decyzje prowadzą do porzucenia pracy, sprzedaży mieszkania, rozwodu i innych.

Przeczytaj także: Ciąża po antykoncepcji hormonalnej

Umysł mamy

Kobieta, która spodziewa się dziecka jest nastawiona tylko na jego dobro, jego przyjście na świat i na przygotowanie gniazdka, do którego przywiezie nowonarodzone niemowlę. Opieka nad noworodkiem jest instynktowna. Brak snu, wstawanie, co kilka godzin, aby nakarmić, przewinąć lub po prostu uspokoić malucha, jest sprawą naturalną. Motywacja do sprawowania opieki nad własnym dzieckiem sprawia, że mamy są bardziej skupione i nastawione na wielozadaniowość. Potrafią ogarnąć kilka rzeczy na raz, myśląc już o tym, co będzie trzeba zrobić za jakiś czas. Nie ma czasu na wątpliwości i niepewność. Przy małym dziecku trzeba po prostu działać.

Choroba a życiowe decyzje

Jeżeli kobieta cierpi na depresję lub manię, lub chorobę afektywną dwubiegunową, należy bezwzględnie unikać ważnych decyzji życiowych w trakcie trwania depresji lub manii. Wszelkie decyzje, które w znaczącym stopniu, wpływają na przyszłość, należy odłożyć na czas zdrowia – remisj.

W czasie trwania depresji lub manii kobieta nie jest sobą. Ma zaburzone postrzeganie siebie i otaczającej rzeczywistości. Nawet wówczas, gdy następuje remisja choroby, należy wziąć pod uwagę wszystkie nawroty choroby (ile trwają i jakie mają nasilenie). Od tego zależy świadome podjęcie decyzji o małżeństwie lub posiadaniu potomstwa i wspólna przyszłość.

Warto bowiem zdawać sobie sprawę, że okolicznościami sprzyjającymi ujawnieniu się choroby psychicznej są wszystkie sytuacje, w których dochodzi do zachwiania równowagi nerwowej hormonalnej mechanizmów regulacyjnych: okres dojrzewania u mężczyzn, przekwitania u kobiet oraz okres ciąży, porodu i połogu, a także stres związany ze śmiercią najbliższej osoby, z utratą pracy, ale również stres wiązy z pozytywnymi emocjami: zaręczyny, awans. Wszystko to w znacznym stopniu wpływa na osoby, które nie potrafią się adoptować do nowych sytuacji. Sama zmiana bywa ogromnym obciążeniem psychicznym.

Dziecko a choroba matki

Decyzja o poczęciu dziecka należy wyłącznie do pary. Lekarze nie mogę zabronić posiadania dzieci osobie, która cierpi na chorobę psychiczną. Warto jednak wiedzieć, że ciąża może uaktywnić chorobę lub ją nasilić. Najlepiej, aby kobieta, która cierpi na zaburzenia psychiczne, zaszła w ciążę w okresie zdrowia i nieprzyjmowania leków.  W przypadku konieczności przyjmowania leków, lekarz powinien zostać poinformowany o ciąży lub karmieniu dziecka piersią. Wówczas dawka leku zostanie dostosowana tak, aby wpływ na dziecko był jak najmniejszy.

Rodzina, w której matka jest chora na zaburzenia psychiczne, staje przed znacznie trudniejszym zadaniem w wychowaniu potomstwa. Dlatego decyzja o jego poczęciu powinna być świadoma i przemyślana. W innym przypadku będzie nam się trudniej odnaleźć, gdy choroba matki uaktywni się po narodzinach potomka. Zaniedbywanie dziecka i obowiązków domowych doprowadzić może do całkowitej dezorganizacji życia codziennego całej rodziny.

Zobacz jakie są: Naturalne sposoby na wzmocnienie płodności