Jak przygotowujesz siebie i dziecko do pierwszego dnia w szkole? KONKURS

Przygotowanie do pierwszego dnia w przedszkolu i szkole to wyzwanie nie lada, ale... tak naprawdę między innymi do tego przygotowujemy nasze pociechy od zawsze. Nauka codziennych czynności i nauka samodzielności, wpajanie dobrych nawyków związanych z higieną, kulturą osobistą i bezpieczeństwem, jak trzymać kredkę, jak zapiąć guziki i jak nie przejść obojętnie obok drugiego człowieka - która z mam, czy który z tatusiów, nie przerabia tego na co dzień? Tak więc wydawałoby się, że dziecko wychowywane przez kochających rodziców jest gotowe, by prawidłowo funkcjonować w grupie rówieśników i by dobrze w niej się czuć… Tylko czy na to przygotowana jest mama i tato? Jeśli tak, to nie pozostaje nic innego, jak kompletowanie wyprawki. Wspólnie z malcem oczywiście, bo które dziecko nie lubi wybierać z jakim obrazkiem, z jakim bohaterem bajki chce mieć plecak, tornister, piórnik, zeszyty, bloki rysunkowe? I tak jak tutaj pozostawiam dzieciom zupełną swobodę kierując się „jedynie” ograniczeniami finansowymi, tak przy wyborze kredek, pisaków, farbek, kleju czy korektora kieruję się nie „ozdobnikami” a tym, czy firma jest sprawdzona przeze mnie, rodzinkę czy znajomych. Na szczęście od najmłodszych lat kupujemy dzieciom produkty BIC, więc nawet im przez głowę nie przeszło, by wybierać coś innego. Do tej pory miały kontakt przede wszystkim z kredkami i pisakami BIC, których naprawdę nie da się przecenić. No i tak sprawdza się przysłowie: czym skorupka za młodu nasiąknie…

Tak więc co do przygotowań: przez lata przygotowywaliśmy z mężem nasze maluchy do prawidłowego funkcjonowania wśród ludzi, przez lata prowadziliśmy z dziećmi rozmowy na najróżniejsze tematy, więc temat przedszkola czy szkoły nie jest im obcy. Pozostała więc „jedynie” wyprawka, ale z tym też trzeba było jakoś sobie poradzić.

Ach,szkoła szkoła.Człowiek musi całe życie chodzić do szkoły, czy duży jest czy mały jest.Ale dla mnie to nie jest problem, gdyż  ja lubię przygotowywać mojego synka do szkoły no i siebie też. No to zaczynamy naszą opowieść. My zaczynamy nasze przygotowywania na początku wakacji.Wyposażeni w spis  podręczników, lektur i przyborów ruszamy na łowy, na wielkie łowy! Staramy się  wybierać wszystko pod gust synka, aby był szczęśliwy i zadowolony no i i chętny do nauki. Tornister, piórnik, kredki , piskaki, bloki, farby, pędzelki i wiele innych musi znależć się w naszych rękach. Potem biegniemy do księgarni po książki . Wszystko to robimy spokojnie i  z uśmiechem na twarzy.  Nastepnie zabieramy się za  garderobę.Tu również najważniejszy jest gust synka.Wybieramy ubrania modne  i zarazem wygodne. Dresy,bluzki, koszulki, skarpetki, elegancki uniform i wiele innych musi znależć się też w naszych rękach .Gdy mamy wszystko  to czas na relaks.Idziemy  na ulubione przez synka  lody  , naleśniki, lub pizzę.    A za parę dni jedziemy na upragnione wakacje.Spokojni o zakupy i wyposażeni od A do Z możemy się odprężyć i pomarzyć o idealej szkole. Zaczynamy rozmawiać o szkole, o klolegach ,o przyjażniach, o nauce, wszystko musi być omówione i przedyskutowane .I tak wypoczęci , opaleni i zrelaksowani wracamy  do domu. A tu 1 września tuż, tuż. A my jesteśmy przygotowani i gotowi aby pomaszerować rażno na spotkanie ze szkołą, z naszą szkołą!

 

Moja córeczka (2 latka i 9 miesięcy) od prawie dwóch tygodni zalicza się do  grona świeżo upieczonych przedszkolaków. Przygoda z  przedszkolem zaczęła się bardzo pozytywnie i mam nadzieję,że będzie  tak odbierana przez cały czas. Jako rodzice mieliśmy wiele obaw. Poza tymi zupełnie naturalnymi,jak córka poradzi sobie w grupie, czy będzie samodzielna, martwiliśmy się, jak będzie przebiegac komunikacja między Anią a otoczeniem. Od niedawna bowiem mieszkamy w innym kraju i największą barierą jest brak znajomosci języka. Mimo,że Ania w domu na codzień słyszy polski i angielski, tak z norweskim nie miała jeszcze do czynienia. Tłumaczyliśmy Ani,że może zdarzyc się tak,że pani w przedszkolu może nie zrozumiec,co córka chce przekazac,ale przecież są rączki i z ich pomocą można pokazac wiele rzeczy. "Gadające rączki" tak nazwaliśmy tymczasową formę komunikacji:), ale myślę,że one będą już coraz mniej potrzebne, bo po tygodniu Ania zaczęła mówic kilka słów po norwesku.Natomiast jeśli chodzi o przygotowanie wyprawki,to częśc rzeczy kupiliśmy w Polsce, córka sama wybierała plecaczek, bidon, kapcie. A częśc rzeczy kupiliśmy w Norwegii, w zakupach również uczestniczyła Ania i jaka była dumna przymierzając kombinezon przeciwdeszczowy i kalosze:). Jeszcze przed wyjazdem wiele razy bawiłam się z Anią w przedszkole, tak by mogła zrozumiec co może ją czekac. Często też staraliśmy się, by córka mogła uczestniczyc w odbieraniu kuzynek z przedszkola, to było jej pierwsze zetknięcie z grupą dzieci. Jednym z jej pierwszych spostrzeżeń wtedy, było że dzieci są w przedszkolu bez mamy. Wpajaliśmy też zasady organizacji czasu,mówiliśmy,że w przedszkolu są określone godziny posiłków,czy wychodzenia na dwór. Mówiliśmy też,że czasem mogą zdarzyc się nieporozumienia, które trzeba pokojowo rozwiązywac, można przecież pobawic się misiem,a nie lalką, do której ustawia się kolejka kilku dziewczynek. Po pierwszym, samodzielnym dniu Ania dostała od nas skromniutki prezencik- bańki mydlane (dla mnie to był znak,że nasze obawy mogą się teraz rozprysnac:) ).

Poniżej kolaż z naszych przygotowan i pierwszego dnia: oznakowanie przedmiotów i ubranek Ani, przygotowanie domku-wyklejanki o rodzinie-taki domek przygotowuje każde dziecko, by potem na zajęciach opowiadac o swoich korzeniach, Ania przy swojej półeczce w przedszkolu i pierwsza jazda na przedszkolnym rowerku:).

Jak widzę teraz ,z jakim zapałem moja córeczka szykuje się do przedszkola i jak ekspresyjnie opowiada o przedszkolu, cieszę się bardzo,że tak bezboleśnie wkracza w nowe środowisko. Nasze obawy były zupełnie niepotrzebne. Ania świetnie sobie radzi,mimo,że nie zna języka. Codziennie pakuje do plecaczka pewnosc, wiarę w siebie i uśmiech!Gdy córeczka jest w przedszkolu, ja nie wyrywam sobie włosów z głowy,myśląc,czy Ania ma tam dobrze,a spokojnie sobie szukam pracy:)

A oto laureaci naszej zabawy:

1. Anna Śniosek   
2. asiula221
3. beata79
4. emaran
5. Erna
6. Justyna mama Łukasza
7. mamiM              
8. Megi568
9. oliwka
10. Pepe
11. Rupi1312
12. Semele01
13. stella    
14. Sylwiaws
15. ulotnaniczymwiatr

 GRATULUJEMY! 

Zobacz więcej: https://www.familie.pl/artykul/Super-zestawy-BIC-na-dobry-poczatek-szkoly-ZAKONCZONY,5277,1.html#ixzz26GClX9lI

BARDZO SIĘ CIESZĘ Z WYGRANEJ I GRATULUJĘ POZOSTAŁYM:)

Ja też gratuluję wszystkim!

wygrałam :) pierwszy raz :) dziękuję !!

Dziękujemy chyba ja sie cieszę najbardziej z wygranej ;-)))

Gratulacje Megi w końcu Ci sie udało).Zauważyłam,że faktycznie jest kilka osób co ciągle wygrywaja-miałas rację.

Dziękuję i gratuluję pozostałym:)

Radość niesamowita :) Dziękuję bardzo i oczywiście gratulacje dla pozostałych Laureatów :)

WOW a ja dopiero przeczytałam i jak powiedziałam Oliwci to od razu do mamy poleciała i krzyczy, mamo mam wspaniałą wiadomość - wygrałam mazaki, kredki, korektor i klej, to wszystko dla mnie.

Wcześniej do mnie powiedziała a plecak to też - ja na to - plecak to tobie kupimy - ach to dobrze...

Ale dziecko się cieszy, aż miło patrzeć, jak mało potrzeba...

DZIĘKUJEMY i GRATULUJEMY pozostałym wygranej !!!

Super, ż Oliwka się tak cieszy! vSwoją drogą taka wygrywająca babcia to skarb

Oj tak OLU i ja też z tych prezentów dla Oliweczki i Ziemusia bardzo się cieszę...

Córka skwitowała to tak - tyle siedzisz, a co mam robić - plotkować... a tak przynajmniej pogadam sobie na Familce i przy okazji coś "wpadnie"

Hi hi hi i codziennie pyta się kiedy będzie miała wygrane pastele... ja na to - czekaj cierpliwie na pewno przyjdą... Teraz codziennie pytać będzie o te przybory szkolne...

I będzie z radością chodzić do szkoły

Gratuluje :) my nie jesteśmy jeszcze na etapie przyborów szkolnych więc nie brałyśmy udziału, ale śledziłam Wasze poczynania w konkursie :)

Dzięki - zobaczysz, jak to szybko zleci i będziesz kupowała różne mazaczki, pisaczki, kredeczki, wycinanki, kolorowanki, farby itp.itd.

Hehe już się nie mogę doczekać, aż dostanę pierwszy rysunek. Powieszę go sobie na ścianie i będę podziwiać, no i oczywiście od razu się pochwalę.

Koniecznie - poczekamy na niego !!!