Co robisz gdy Twoje dziecko płacze? - Forum

Mam w rodzinie takiego przedszkolaka, który przez całe dwa lata objawiał złość idąc do przedszkola w taki sposób, że leżał krzyżem przed salą przedszkolną  nie chcąć wejść. Przy tym głośno płakał. Długo się zastanawialiśmy jak tego uniknąć. Najlepszy sposób - przeczekać. Chłopczyk widząc, że nikt nie reaguje, nikt go do nieczego nie namawia, ignoruje go w pewien sposób - ustąpił, mimo, że codziennie rano musiał swoje odleżeć przed salą:)

U mnie najlepszym sposobem na złość i "niegrzeczność" jest smutne krzesełko. Sposób idealny z przedszkola. Dla mojej córeczki przedszkole i panie z przedszkola są dużym autorytetem, więc jeśli moja Karolcia coś nabroi, albo wpada w nieuzasadniony płacz typu "mamo ja chce" pokazuje jej krzesełko, na które siada w takich chwilach - dodatkowo mocne przytulenie i jak do tej pory takie stany mijają - i oby jak najdłużej to działało:)

Oczywiście moje zachowanie gdy dziecko płacze jest zależne od powodu płaczu. Na przykład gdy synek tylko się urodził płakał bo miał nie dojrzały układ pokarmowy i miał kolki. Bolał go brzuszek, bo nie był przyzwyczajony do trawienia sztucznego mleka a niestety takim musiałam go karmić. Oczywiście wszystkie metody na kolkę napewno są znane każdej mamie, która miał dziecko kolkowe. Tak naprawdę nie było skutecznego sposobu by ukoić jego płacz. Czasem pomagało mocne przytulenie i kołysnanie na rękach, czasem kompresy z ciepłej pieluszki a czasem poprostu spowijanie. Szum suszarki i wentylatora w kuchni również okazywał się niezawodny.

Innym rodzajem płaczu jest płacz w celu wymuszenia czegoś, najczęściej wzięcia na ręce. Ten rodzaj płaczu jest mi również łatwo rozpoznać. Synek przewinięty, nakarmiony wydaje się, że powinien być grzeczny jak aniołek i pójść ładnie spać. Dobrze wiem, że nic go nie boli a jednak gdy próbujemy zasnąć nagle wybucha gwałtownym płaczem. Wówczas starem się nie reagować na jego płacz wiem, że jest zmęczony a to jest zwykła próba manipulacji. I kilku sekundach, dosłownie minucie moje dziecko uświadamia sobie, ze jednak nic nie wskóra takim zachowaniem i samo się ładnie uspokaja. Oczywiście uprzedziłam mojego męża, czy moją mamę, że nas synek potrafi się tak zachowywać i stara się zachowywać w takiej sytuacji tak samo. Na początku mój mąż brał go na ręce gdy tak płakał ale to skutkowało tym, że próba odłożenia kończyła się jeszcze większym płaczem, więc szybko przekonał się do mojego sposobu reagowania na płacz naszego dziecka.

Czasami płacz mojego dziecka wynika z tego, że po prostu bolą go dziąsła przez bolesne ząbkowanie. I jak ja to mówię, każda mama musi być geniuszem dla swojego dziecka i potrafić rozpoznać rodzaj płaczu i co jej jego przyczyną. W takiej sytuacji mamy specjalny żel, którym masujemy dziąsełka, staram się okazać również mojemu dziecku jak najwięcej czułości i cierpliwości, bo wiem, że jet to dla niego bardzo trudny moment.

Kiedy moja córeczka miała 3 latka uwielbiała tańczyć do każdej muzyki (zresztą zostało jej tak do tej pory:)). W złość wpadała kiedy ta muzyka się kończyła. Tak było w kościele podczas mszy. Kiedy organista grał, wszystko było w porządku, kiedy przestawał był płacz i wołanie o więcej:). Często nie można było jej uspokoić i wychodziłam. Ale kiedyś musiałam się zmierzyć z tym, bo przecież ona się do tego przyzwyczaiła, że kiedy wpada w histerię my wychodzimy. Tak więc przy najbliższej okazji tak zrobiłam, przy wielkim płaczu, mocno przytuliłam, dałam maskotkę do zabawienia i odwróciłam uwagę, żeby o tym nie myślała. Taka pracą nad Nią i nade mną trwała kilka mszy, ale się udało:) Ludzie w kościele byli zdziwieni, że nie wychodzę tylko udało się kłopot załagodzić:)

Należe do osób cierpliwych,płacz dziecka nie wywołuje u mnie negatywnych emocji. Nie denerwuję się gdy inne dzieci płaczą.

Chyba pierwszy sprawdzian miałam po porodzie,gdy inne maluzszki płakały. 

Gdy dziecko płacze ,bo się przewróciło oczywiście pomoc medyczna -plasterki i te inne zabawy w doktora i po płaczu.

Nigdy mi się nie zdarzyło,żeby moje dzieci wymuszały płaczem szczególnie w sklepie jakieś zakupy.To chyba najgorszy rodzaj płaczu, inni ludzie patrzą na Ciebie jak Twoje dziecko wojuje i wyrabiają Ci opinię wyrodnego rodzica.

Dla mnie najgorszy i najbardziej wzruszający jest płacz malucha jak zostaje w przedszkolu. Niby zostaje  z Paniami ale patrzy za Tobą i lecą mu łzy. Wtedy niestety,ale najcześciej się wieje ,żeby Ciebie dziecko nie widziało.

W domu niestety najczęściej zdarza się płacz bojówkarza.Dzieciaki się pobiją ,każdy ma rację ten beczy ten beczy,ten mu zabrał,ten mnie uderzył... No i wtedy zostaje kara. Kącik ,trochę wyciszenia dla nich i rozmowa. Człowiek się natłumaczy ,że nie wolno a za 2 dni to samo ;) Najgorsze ,że każde dziecko ma rację.

przede wszystkim przytulam, czekam, kiedy dziecko się uspokoi i rozmawiam z nim o jego emocjach. Jak wiadomo, nie zawsze dziecko jest w stanie samodzielnie radzić sobie z trudnymi dla niego sytuacjami i dlatego reaguje tak, jak potrafi, a zazwyczaj jest to złość i płacz. Kiedy zdarzy się taka sytuacja, staramy się rozmawiać o danym wydarzeniu, zadając m.in. pytania-  jak się wtedy czułeś? co ci się nie podobało? itp. Trzeba uczyć dziecko nazywać towarzyszące mu emocje :) będzie wtedy mu łatwiej, kiedy trudna sytuacja się powtorzy. Poza tym kiedy dziecko zauważy,że w jego trudnych momentach rodzic zawsze się zainteresuje i usiłuje poóm, w przszłości własnie do rodzica zweóci się o pomoc :) uzależnione jest to oczywiście od wieku dziecka ;)

czasami dobra metodą, kiedy dziecko usiłuje na nas coś wymusić - oczywiście buntem i płaczem, jest zignorowanie delikwenta ;) wiadomo, rodzic musi wykazać się nie lada cierpliwością lecz metoda ignorowania (i czasami odrwócenia wagi;), jest skuteczna. Maluch jest bystry i szybko zorientuje się, że takie awantury mu się po prostu nie opłacają :)

kiedy dziecko płacze,a mma bądź pani w przedszkolu widzi, że dziecko niczego nie wymusza, jest po prostu smutne, staram się reaować jak najszybciej, aby dziecko czuło,że ma w rodzicu zawsze wsparcie, nawet w jego trudnych chwilach. Bardzo ważny jest bliski kontakt z osobą, do której dziecko ma zaufanie. Przytulenie, pocałunek jest jak zdjęcie czaru ze smutnej buźki dziecka :) Fajnie jest, kiedy wspólnie możemy zająć się czymś, co spraw dzieku przyjemność, np wspólne rysowanie bądź inna zabawa. Dziecko musi czuć,że może na kimś polegać :)

Gdy moja Córcia płacze pierwsze co robię to biorę ją na ręce przytulam i pytam co się stało. Tosia jeszcze nie mówi zbyt dobrze, dlatego często analizuję co jest przyczyną płaczu, może to być głód, pragnienie, mokra pieluszka, zmęczenie. Następnie próbuje zaspokoić najważniejsze. Czasami Córka płacze bo nie potrafi poradzić sobie z jakąś zabawką, ze swoimi emocjami, gdy się uderzy. Zazwyczaj lekiem na płacz i całe zło jest przytulas i całus mamy. Najzabawniejszą sytuacją było dla mnie to jak któregoś razu gdy Tosia się uderzyła w stopę zadarła ją strasznie wysoko bym mogła ją pocałować. Ledwie stała, ale najważniesze było dla niej to żeby mama pochuchała i pocałowała. 

Jest jeszcze bardzo sprawdzony sposób by płaczące dziecko uspokoić:

- obiecana wspólna fajna zabawa, oglądanie i czytanie bajeczek, wyjście na spacer, na plac zabaw, itp.

Na pewno wiele mam to stosuje i na pewno to skutkuje...

Pierwsza reakcja na płacz mojego dziecka to odwrócenie uwagi, po to by przestało płakać. Tak zwane zagadywanie placzków. Później gdy już się uspokoi to w zależności od sytuacji powodującej płacz całuję, tłumaczę,podpowiadam, pokazuję. Po prostu pomagam poradzić sobie z emocjami.

Wszystko zalezy jaki jest nastrój i rdzaj płaczu czy to z zalu,rozpaczy ,bólu czy strachu a może wymuszeniu i to ,żeby się nim zainteresowac .Są różne metody czasem przytulam,jest czas tez na to aby dziecko sie samo wypłakało i zostaje w pokoju wtedy się wycisza wraz z moim psem to on ukaja jego nerwy placz i jest jego przyjacielem ,widze ,że się do niego tuli i to zmienia złe chwile ,emocje na coś dobrego ,To własnie mój pies jest terapią dla płaczu mojego dziecka

Ja przytulam i miziam po pleckach,to uspokaja mojego Kubusia. W tej początkoej fazie złości i płaczu,ważne by mocno objąć i przytulić dziecko

Pomoc w opanowaniu płaczu jest łatwa, gdy przyczyną jest uderzenie, przewrócenie itp. Wówczas całus załatwia sprawę. Jeśli natomiast przyczyną płaczu jest próba wymuszenia czegoś , mówię dziecku ze krzyczy tak głośno że nie rozumiem o co mu chodzi. I radzę by poszło do swojego pokoju i wróciło do mnie gdy się uspokoi. To zazwyczaj działa. Po chwili wraca już wyciszone. Wówczas pytam co było przyczyną tych nerwów, tłumaczę dlaczego nie mogę się zgodzic na jego zachcianki. Staram się porównać daną sytuację z podobną, która miała miejsce wcześniej i przypomnieć jej negatywne skutki. Np. histeria i dziki wrzask bo to ja posoliłam coś gotującego się a nie dałam dziecku. Mówię:"pamiętasz jak dotknąłes kiedyś gorącego ganka? Zabolał paluszek. Ten garnek też jest goracy. To niebezpieczne." Zazwyczaj skutkuje. Dziecko ustępuje. Gdy wymusza słodycze, przypominam że bolał brzuszek. Gdy wymusza coś w sklepie, przypominam że mamie było przykro gdy ostatnio tak płakał w sklepie. Zapewniam że bardzo kocham i obracam całą sprawę tak, że oboje się z tego na koniec śmiejemy i przytualmy. Najważniejsze to nie dać sie wyprowadzić z równowagi, rozmawiać z dzieckiem spokojnie. Jeśli ja się zezłoszczę, to cóż znaczą moje słowa że złość nic nie pomoże? A dzieci sa mądre i takie nispójności bardzo szybko wychwytują. 

W przypadku, kiedy płacz pojawi się na skutek nieszcześliwego wypadku, np zranienia paluszka, udaję się do domowej apteczki i wyciągam niezbędne przybory do zaopatrzenia rany. Aby załagodzić płacz dziecka, stosuję "magiczne" plasterki, przeważnie przedstawiające ulubionego bajkowego bohatera. Niejednokrotnie przekonałam się, że samo przyklejenie "magicznego" plasterka potrafi ukoić ból w kilka sekund :) Po założeniu plasterka staram się wprowadzić dziecko  w dobry nastrój, np proponując wykonanie np wspólnej wieży z ulubionych kloców. Oczywiście mocno przytulam i chwalę, że maluch  był bardzo dzielny ;)

MAM synka, który skończył 21 miesięcy. Jego płacz może oznaczać dwie sprawy. Pierwsza, że coś go boli, bo alob gdzieś się uderzył podczas zabawy, przewrócił i pokazuje, że Tu boli. Wtedy mama bierze na ręcę, przyula mocno, całuje bolące miejsce, pociesza, po czym synek wraca do zabawy. Drugi płacz to płacz, kiedy zabieramy dziecku to czym bawić się nie może, np. wymachiwać czymś ostrym czym może zrobić sobie krzywdę itd. Płacz jest okropny, synek domaga się w ten sposób tego czego bardzo chce w danej chwili. W tym przypadku, albo próbuję odciągnąć jesgo uwagę, proponując inna zabawkę, pokazuje coś czym może się zainteresować. Jżeli to nie pomaga to a synek wpada w szał, leży na podłodze i płacze manifestując swoje niezadowolenie, zostawiam go samego w pokoju, żeby mógł sam się uspokoić i opanować swoje emocje.... Staram się, tak robić, żeby zrozumiał, że nie wszystko mu wolno...

W ostatnich dniach pojawił, się płacz manifestujący złość, przy odstawianiu od piersi.... w tym przypadku, staram się pokazać dziecku, że jestem przy nim, że bardzo go kocham, przytulam, lulam itd. ale tojuż inna historia...

Trudno jest przewidzieć co jest przyczyną płaczu u naszych dzieci.Jesli to jest płacz spowodowany uderzeniem,albo stuknięciem to moj maluch idzie z płaczem zeby pocałować to mu  pomoże, a jesli coś próbuje na mnie coś wymusić to czasami nie mogę tego słuchać  zajmuję się czymś innym i nie zwracam uwagi.Co innego jak coś mu dolega to staram przy nim być aby mu pomóc izaradzić,chcę  go wspierać zeby czuł ze jest kochany

Dzieci płaczą bo myslą ze to im pomoże,ale czasami jest tak ze  nie wiemy o co płacze jak dzisiaj było z moim maluszkiem ze sobie jadł butelkę z mleczkiem,siedział sobie ładnie i pił a  ja poszłam na chwilę do kuchni on przylatuje z płaczem niewiedziałam co mu sie stało,szedł do mnie i  ,więc przytuliłam go i całowalam ale to niepomagało .Próbowałam znależc zródło problemu i doszłam do wniosku ze podczas picia ugryzł sobie język i go bolał bo wcześniej mi pokazywał na niego a ja nie rozumiałam o co mu chodzi.To tak czasami jest ze nawet sie niespodziewamy co może sie zdarzyć danej chwili i musimy znależć problem  wtedy pomozemy innymi sposobami